Μην παραδοθείς...

Μην παραδοθείς...

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

ΠΟΤΑΜΙ «Καλοδεχούμενη η στροφή ΣΥΡΙΖΑ στο ρεαλισμό»

 

Στροφή ΣΥΡΙΖΑ στο «ρεαλισμό» βλέπουν στο Ποτάμι, βάση όσων είπε ο Αλ. Τσίπρας στη Γερμανία. Μάλιστα, παρατηρούν ότι ο πρωθυπουργός, πλέον, ταυτίζεται σε σημεία με τη ρητορική Σαμαρά και εγκαλεί την προηγούμενη κυβέρνηση που δεν ολοκλήρωσε την εφαρμογή του μνημονίου...

Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος Τύπου του Ποταμιού, Δ. Τσιόδρας: «Αλλα μας έλεγαν δύο μήνες τώρα στην Αθήνα, άλλα ακούσαμε χτες (σ.σ.: προχτές) το βράδυ στο Βερολίνο. Ας είναι. Η στροφή στο ρεαλισμό είναι πάντα καλοδεχούμενη. Είναι θετικό ότι ο κ. Τσίπρας αποκήρυξε την ακραία ρητορική της κυβέρνησής του, που τόσο καιρό προπαγανδίζει τη ρήξη με τη Γερμανία και φάνηκε διατεθειμένος να εγκαινιάσει μια νέα σχέση με τους εταίρους, υποσχόμενος μεγάλες αλλαγές στο εσωτερικό της χώρας».

«Βέβαια, δεν μπορούμε παρά να επισημάνουμε ότι όλα αυτά που είπε ο κ. Τσίπρας στο Βερολίνο, όταν τα λένε κάποιοι άλλοι στην Αθήνα, χαρακτηρίζονται προδότες και γερμανοτσολιάδες από τις κομματικές ντουντούκες του ΣΥΡΙΖΑ και τους συνεταίρους τους των ΑΝΕΛ» παρατήρησε ο ίδιος.

«Ο πρωθυπουργός έφτασε μάλιστα στο σημείο να πει ότι οι "επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο δεν είναι υλική διεκδίκηση, αλλά ένα ηθικό θέμα", σπεύδοντας μάλιστα να ακυρώσει τον υπουργό Δικαιοσύνης, που μέχρι πρότινος απειλούσε ότι θα κατασχέσει -αν χρειαστεί- τα γερμανικά ιδρύματα στην Αθήνα. "Δεν ισχύει τίποτα από αυτά", είπε ο πρωθυπουργός, κάνοντας μάλιστα ειδική θετική αναφορά στο "Ινστιτούτο Γκαίτε", επαναλαμβάνοντας και σε αυτό το σημείο ότι "το αίτημα για τις πολεμικές επανορθώσεις δεν αφορά κάποια υλική διεκδίκηση"» σχολίασε με νόημα ο Τσιόδρας.

Τόνισε, εξάλλου, ότι ο Τσίπρας «δανειζόμενος δε ρητορικά σχήματα και από τον Αντώνη Σαμαρά, επανέλαβε και αυτός ότι πρέπει "να αλλάξουμε το μείγμα πολιτικής" και "όχι να γκρεμίσουμε ό,τι θετικό έγινε τα προηγούμενα χρόνια"».

«Τέλος, ξεπερνώντας κάθε πρόβλεψη, επέκρινε την προηγούμενη κυβέρνηση, γιατί "δεν ολοκλήρωσε την αξιολόγηση των προγραμμάτων που είχε δεσμευτεί". Εγκάλεσε δηλαδή τους "προηγούμενους", γιατί δεν ολοκλήρωσαν την εφαρμογή του μνημονίου» επεσήμανε ο Τσιόδρας.

Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι «κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος βέβαια ότι ο κ. Τσίπρας θα συνεχίσει να λέει τα ίδια όταν επιστρέψει στην Ελλάδα και βρεθεί απέναντι στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που έχει γαλουχηθεί με την αντιγερμανική ρητορική, τον εθνολαϊκισμό και τις θεωρίες συνωμοσίας. Εμείς πάντως ελπίζουμε ότι ο κ. Τσίπρας, βλέποντας τα αδιέξοδα της πολιτικής του, έχει όντως αλλάξει».

Σε αυτή τη βάση, του επισημαίνει ότι «η σωτηρία της χώρας απαιτεί σύγκρουση με τα συμφέροντα και τις συντεχνίες που κρατούν δέσμια την κοινωνία. Οι αντιμεταρρυθμιστικές ιδεοληψίες πρέπει να παραμεριστούν και να προχωρήσουμε σε μεγάλες αλλαγές», καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που χρειάζεται το κεφάλαιο.

“Ριζοσπάστης” Τετάρτη 25 Μάρτη 2015

ΠΑΣΟΚ «Διδακτική» η ομιλία Τσίπρα, αν και με «μεγάλες παραχωρήσεις»

 

Το γεγονός ότι ο Αλ. Τσίπρας στη συνάντησή του με την Α. Μέρκελ στο Βερολίνο ζήτησε «αλλαγή μείγματος μέτρων και όχι αλλαγή πλαισίου» σημειώνουν - μεταξύ αρκετών άλλων - ως θετικό στοιχείο στο ΠΑΣΟΚ, όταν βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει εδώ και πολύ καιρό πολλαπλές εξετάσεις ότι κινείται εντός του ίδιου πλαισίου της ΕΕ και της αστικής διαχείρισης. Ταυτόχρονα, σε ό,τι αφορά το ζήτημα των κατοχικών αποζημιώσεων, στο ΠΑΣΟΚ κάνουν λόγο για «δυσανάλογα πολύ μεγάλες παραχωρήσεις» που έκανε ο Αλ. Τσίπρας «σε ιστορικού χαρακτήρα θέματα», ενώ επίσης σημειώνουν ότι η Γερμανίδα καγκελάριος δε μετακινήθηκε ρούπι από τη θέση της, ότι για να δοθεί ρευστό στην ελληνική κυβέρνηση πρώτα θα κάνει τις αναγκαίες για το κεφάλαιο αναδιαρθρώσεις.

Οπως αναφέρει το γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ σε ανακοίνωσή του, η κοινή συνέντευξη Μέρκελ - Τσίπρα ήταν «πολλαπλά διδακτική για την ελληνική κοινή γνώμη και ιδίως για τα στελέχη της κυβερνητικής πλειοψηφίας ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ».

Εξηγούν: «Επί της ουσίας του ελληνικού οικονομικού ζητήματος, η κ. Μέρκελ για μια ακόμη φορά παρέπεμψε στους θεσμούς (δηλαδή την τρόικα) και τελικά στο Eurogroup και εξάρτησε τις εξελίξεις σε σχέση με την καταβολή δόσεων και την αντιμετώπιση των αναγκών ρευστότητας του ελληνικού δημοσίου, από την εφαρμογή της απόφασης του Eurogroup της 20/2 και τη δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης γύρω από ένα ολοκληρωμένο, συγκεκριμένο και μετρήσιμο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων».

Σημειώνουν, δε, το γεγονός ότι «για πρώτη φορά ο κ. Τσίπρας επικαλείται ως επίτευγμα τη δημοσιονομική προσαρμογή που επιτεύχθηκε τα προηγούμενα χρόνια, προκαλώντας βεβαίως σωρευτική ύφεση και απαράδεκτα υψηλή ανεργία - γιατί δυστυχώς η άλλη επιλογή θα ήταν η ασύντακτη χρεοκοπία με πολύ βαθύτερη ύφεση και ακόμη μεγαλύτερη ανεργία - και ζήτησε αλλαγή μείγματος μέτρων και όχι αλλαγή πλαισίου».

Παρακάτω, στηλιτεύουν το γεγονός ότι «στο ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου υπήρξε - δυστυχώς - δημόσια δήλωση του Ελληνα πρωθυπουργού, σύμφωνα με την οποία το ζήτημα δεν είναι υλικό αλλά ηθικό. Αποδέχθηκε έτσι τη βασική θέση της γερμανικής πλευράς που συνεχώς αναγνωρίζει την ιστορική και ηθική ευθύνη της Γερμανίας, αλλά θεωρεί κλειστό το νομικό δηλαδή υλικό θέμα των επανορθώσεων και του δανείου. Ο κ. Τσίπρας ακύρωσε επίσης την κοινοβουλευτική δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης ότι είναι έτοιμος να χορηγήσει την άδεια αναγκαστικής εκτέλεσης κατά περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου στην Ελλάδα. Τίθεται συνεπώς το ερώτημα: Τι αναμένουμε τώρα από την Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, γνώμη επί του ιστορικού και ηθικού ζητήματος;» διερωτώνται στο ΠΑΣΟΚ, εκτιμώντας ότι «Τελικά ο κ. Τσίπρας έκανε πολύ μεγάλη προσπάθεια εξευμενισμού και γοητείας και έκανε δυσανάλογα πολύ μεγάλες παραχωρήσεις σε ιστορικού χαρακτήρα θέματα, χωρίς δυστυχώς κανένα πρακτικό αποτέλεσμα».

Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος δήλωσε χτες: «Δεν ξέρω γιατί πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι, που ο κ. Τσίπρας (...) πήγε στο Βερολίνο να κάνει την τούμπα ενώ εξακολουθεί να λέει ψέματα στην Αθήνα. Δεν ξέρω γιατί πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι, που ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να εξευμενίσει την κα Μέρκελ, δίνοντας τα πάντα, ακόμα και την παραίτηση από τις γερμανικές επανορθώσεις, χωρίς να πάρει τίποτα συγκεκριμένο για το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας».

“Ριζοσπάστης” Τετάρτη 25 Μάρτη 2015

Ο λαός θα πληρώσει ξανά το λογαριασμό της ίδιας πολιτικής

 

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συνάντηση Τσίπρα – Μέρκελ

 

  • Ο λαός θα πληρώσει ξανά το λογαριασμό της ίδιας πολιτικής. Στο κρίσιμο αυτό ζήτημα η ελληνική κυβέρνηση «συναντιέται» τόσο με τη γερμανική όσο και με τις άλλες κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ.
  • Οι υποσχέσεις της κυβέρνησης, για αλλαγή στο μείγμα πολιτικής με νέα ισοδύναμα μέτρα, δε δίνονται προς το λαό και τους εργαζόμενους, αλλά προς το μεγάλο κεφάλαιο.
  • Προβλέπονται οι ιδιωτικοποιήσεις, η συνέχιση της επίθεσης στο λαϊκό εισόδημα, στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, η εξοικονόμηση κρατικών πόρων για τη στήριξη των επενδύσεων.
  • Επικοινωνιακό περιτύλιγμα αυτής της σκληρής, για τα λαϊκά συμφέροντα, πραγματικότητας οι αναφορές στις πολεμικές επανορθώσεις και στη «Ζήμενς».
  • Xωρίς σύγκρουση και ρήξη με την ΕΕ και το δρόμο ανάπτυξης υπέρ του κεφαλαίου, δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική ανακούφιση του λαού, ανάκτηση των μεγάλων απωλειών, ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Επιστολή των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ στους μαθητές για την 25η Μάρτη

 


Αγαπητέ μαθητή, μαθήτρια,
Αυτές τις μέρες με αφορμή τις εκδηλώσεις για την επέτειο της 25ης Μαρτίου θα ακούσεις καλέσματα για «εθνική ομοψυχία μπροστά στις δυσκολίες που περνά η χώρα», ότι σήμερα πατριωτισμός είναι να βάλουμε όλοι πλάτη για την ανταγωνιστική Ελλάδα στην ΕΕ, δηλαδή το σπίτι που φτιάχτηκε για τους καπιταλιστές, για μια χούφτα ανθρώπους που καρπώνονται το πλούτο, που παράγουν με το μόχθο τους εκατομμύρια εργαζόμενοι.
Άλλα είναι όμως τα δίκαια του λαού, και άλλα των εκμεταλλευτών. Ούτε το 1821, ούτε και σήμερα, δεν ήταν όλοι οι Έλληνες μαζί.
Με την επιστολή αυτή θέλουμε να σου πούμε γι’ αυτά που δεν σου λένε τα σχολικά βιβλία γιατί δεν θέλουν να ξέρεις τι είναι η επανάσταση, για να βγάλεις τα σωστά συμπεράσματα για το σήμερα και τη ζωή σου.
Θα ρωτήσεις λοιπόν: Μα δεν ήμασταν όλοι μαζί εναντίον των Τούρκων;
Σου απαντάμε: Η επίσημη Εκκλησία δεν ήταν υπέρ της Επανάστασης. Είναι ψέμα ότι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε πρώτος τη σημαία της επανάστασης του 1821. Όταν ο Παπαφλέσας συναντήθηκε με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό για να του πει ότι όλα ήταν έτοιμα για την επανάσταση, ο τελευταίος άρχισε να τον βρίζει ότι είναι απατεώνας. Τη σημαία στην Πάτρα την ύψωσε ο λαϊκός ηγέτης Παναγιώτης Καρατζάς, τον οποίο δολοφόνησαν οι πρόκριτοι της Πάτρας.
Οι πρόκριτοι καταπολέμησαν λυσσαλέα κάθε ιδέα για διανομή της εθνικής γης στους φτωχούς αγρότες. Για να  ανατρέψουν το Δημ. Μπαλή και τους χωρικούς, που είχαν λύσει δυναμικά το πρόβλημα των εθνικών κτημάτων και των τσιφλικιών, δε δίσταζαν οι πρόκριτοι να ζητάνε τη βοήθεια  του Καπουδάν πασά. Οι προεστοί της Υδρας, σκότωσαν με 70 μισθοφόρους το Λαϊκό ηγέτη και πρωτεργάτη του ξεσηκωμού στην Ύδρα Αντώνη Οικονόμου, ενώ αυτός κατευθυνόταν στην Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου... Οι πρόκριτοι της Αχαίας απείλησαν με εμφύλιο πόλεμο αν ο Κολοκοτρώνης πλησίαζε στην Πάτρα η οποία έμεινε στα χέρια των Τούρκων μέχρι το τέλος.
Θα ρωτήσεις: Μα λένε όμως, ότι αυτές οι διχόνοιες είναι που έβλαψαν τους Έλληνες;
Σου απαντάμε: Με τις επαναστάσεις, με τους αγώνες τους οι λαοί γράφουν ιστορία, η κοινωνία τραβά μπροστά. Αλλά δεν κερδίζουν όλοι από αυτό. Κάποιες κοινωνικές ομάδες, κάποιες τάξεις υπερασπίζονται το παλιό, για να μην χάσουν τα πλούτη τους, τα προνόμια που τους εξασφάλιζε το παλιό καθεστώς.
Η επανάσταση του 1821 δεν ήταν μόνο πόλεμος ενάντια στον οθωμανικό δεσποστισμό, αλλά ήταν παιδί της Γαλλικής Επανάστασης που άνοιξε το δρόμο για να γκρεμιστεί το παλιό, η εξουσία των φεουδαρχών (κάτοχοι γης) που ήταν πλέον ξεπερασμένο σύστημα και να έρθει ένα νέο –για την εποχή εκείνη-οικονομικό σύστημα, της πολιτικής εξουσίας των αστών (κάτοχοι κεφαλαίου που εκμεταλλεύονται την εργατική δύναμη), ο καπιταλισμός δηλαδή.
Μην απορείς για αυτό. Ο πρόκριτοι και οι Εκκλησιαστικές αρχές που συμβούλευαν υποταγή στην «ισχυράν βασιλείαν των Οθωμανών" είχαν κτήματα, αντλούσαν φόρους, δοσίματα, εξουσίες από το παλιό κοινωνικό καθεστώς, το οθωμανικό σύστημα και την εξουσία του Σουλτάνου.
Όλοι αυτοί καλλιεργούσαν τη μοιρολατρία, τρομοκρατούσαν το λαό. Απαιτούσαν πίστη και υποταγή στην "Ιερή Συμμαχία" των δυναστών. Έλεγαν να αλλάξουμε τον Σουλτάνο με τους Άγγλους και τους Γάλλους. Θυμήσου τη δίκη του Κολοκοτρώνη, την δολοφονία του Ανδρούτσου, κ.α.
Δεν ξεσηκώθηκε το "έθνος", όλοι οι Έλληνες γενικά, το 1821 «ύστερα από πολλούς αιώνες υποταγής», αλλά αντίθετα, όπως ακριβώς το κατέγραψε και ο ιστορικός του 1821 Δημήτρης Φωτιάδης: δύο ήταν τα εικοσιένα, το ένα του λαού και των πιο προοδευτικών ανθρώπων και το άλλο των κοτζαμπάσηδων και των πολιτικάντηδων. Υπήρχαν και Έλληνες που ήταν ενάντια στην Επανάσταση, όπως οι κοτζαμπάσηδες και οι Φαναριώτες γιατί αντλούσαν Προνόμια από το οθωμανικό σύστημα, ενώ το Πατριαρχείο αφόρισε τον Κολοκοτρώνη, τον Υψηλάντη και τη Φιλική Εταιρεία που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση του Κινήματος.
Και στο παρακάτω δημοτικό τραγούδι φαίνεται πως ο απλός λαός έβαζε στην ίδια μεριά – και απέναντί του – τους Τούρκους με τους κοτζαμπάσηδες:
«Εγώ ραγιάς δε γένομαι, Τούρκους δεν προσκυνάω,
δεν προσκυνώ τους άρχοντες και τους κοτζαμπασήδες»
Όλα αυτά δεν τα διδάσκουν, γιατί θέλουν να μας κρύψουν ότι οι λαοί γράφουν την ιστορία. Ο λαός όρθωσε το ανάστημα του, παρόλο που τον τρομοκρατούσαν ότι, αν ξεσηκωθεί κατά του Σουλτάνου, των ντόπιων συνεργατών του και της «Ιερής Συμμαχίας», θα καταστραφεί.
Μπροστά σε τέτοιους εκβιασμούς έχει βρεθεί πολλές φορές ο λαός μας και έδωσε την απάντηση με τους αγώνες του. Βρέθηκε και την περίοδο της ναζιστικής κατοχής, όταν οι συνεργάτες των ναζί, πολιτικοί πρόγονοι της σημερινής Χρυσής Αυγής, καθώς και αστοί πολιτικοί, τον καλούσαν σε υποταγή και συνεργασία με τους κατακτητές, είτε οργάνωναν ή ευλογούσαν τα Τάγματα Ασφαλείας που ήταν συνεργάτες των ναζί στην κατοχή(Θ. Πάγκαλος, Στ. Γονατάς, Θεμ. Σοφούλης κ.ά.).
Σήμερα οι σύγχρονοι Κοτζαμπάσηδες και Φαναριώτες, οι βιομήχανοι, οι Τραπεζίτες, οι εφοπλιστές έχουν φτιάξει τη δική τους Ιερή Συμμαχία, την ΕΕ, το ΔΝΤ, τον ΟΟΣΑ, το ΝΑΤΟ. Αυτή τη συμμαχία της πλουτοκρατίας φτιασιδώνουν τα σχολικά βιβλία. Μπερδεύουν το Φιλελληνικό κίνημα, κίνημα των προοδευτικών, των επαναστατών της εποχής, με την καπιταλιστική φωλιά της ΕΕ, την «Ευρωπαϊκή φυλή».
Στη θέση πλέον της οθωμανικής φεουδαρχίας βρίσκεται μια νέα τάξη, αυτοί που κατέχουν το πλούτο, τραπεζίτες, βιομήχανοι, εφοπλιστές θησαυρίζουν από τη δουλειά των πολλών. Αυτοί βάζουν τώρα εμπόδια στην κοινωνία για να πάει μπροστά.
Σήμερα πρωτοπόρα κοινωνική δύναμη, δηλαδή αυτοί που μπορούν και θέλουν να φέρουν τα πάνω κάτω, είναι η εργατική τάξη. Οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, είναι πια αντιδραστικοί. Το ξέρεις, το ζεις! Αναρωτήσου:
…γιατί τα σχολεία και τα σπίτια μας είναι κρύα ενώ οι εφοπλιστές παίρνουν αφορολόγητα καύσιμα και στους βιομήχανους δίνουν φτηνό ρεύμα;
…γιατί ενώ η τεχνολογία και η επιστήμη έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα και μπορούν να λυθούν μια σειρά προβλήματα, υπάρχουν άνθρωποι που μένουν χωρίς φάρμακα;
…γιατί ενώ τα super-market είναι γεμάτα με τρόφιμα υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε;
Οι επαναστάτες του 21 λέγανε «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους», σκέψου ποιος είναι τώρα ο προσκυνημένος...Σήμερα, «προσκυνημένοι» είναι αυτοί που στηρίζουν την ΕΕ, το ΔΝΤ, την κοινωνία του κέρδους, όλοι αυτοί που μας λένε πως στην ζωή μας πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί, πως εδώ είναι ο «θάνατος σου η ζωή μου», πως πρέπει να ζήσουμε με ψίχουλα.
Αυτές είναι οι δικές τους αξίες. Δεν ταιριάζουν σε μας. Τα όνειρα μας δεν χωράνε στα όρια της Ε.Ε. και του συστήματος που υπηρετεί.
Οργάνωσε τον αγώνα σου για τα δικαιώματά σου,
διάβασε και μάθε την αληθινή ιστορία του λαού και του τόπου σου.
Διεκδικούμε την ζωή που μας αξίζει
Σήμερα είναι η δική σου σειρά. Σπάσε τα δεσμά!
Αντάρτης-κλέφτης-παλικάρι, πάντα είναι ο ίδιος ο λαός!
 
23 Μάρτη 2015
“ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών” Τρίτη 23 Μάρτη 2015

































ΣΕΡΒΙΑ - ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟ Ανέχεια και ζόφος, 16 χρόνια μετά τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς

 

Από το ΝΑΤΟικό έγκλημα στην Τζακόβιτσα στο νότιο Κοσσυφοπέδιο στις 14 Απρίλη του 1999

Από το ΝΑΤΟικό έγκλημα στην Τζακόβιτσα στο νότιο Κοσσυφοπέδιο στις 14 Απρίλη του 1999

Σαν χτες, πριν 16 χρόνια, τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ, με τη στενή συνεργασία της ελληνικής αστικής τάξης και της τότε κυβέρνησης του Κ. Σημίτη - που συνάντησε την έντονη αντίδραση και μαχητική κινητοποίηση του ελληνικού λαού - ξεκίνησαν την ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση 78 ημερών ενάντια στην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας και τον τότε πρόεδρό, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα» των Κοσσοβάρων Αλβανών.

Εως τις αρχές Ιούνη, οι 35.000 επιδρομές των ΝΑΤΟικών αεροσκαφών είχαν ισοπεδώσει το μεγαλύτερο μέρος της τότε ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, καταστρέφοντας εργατικές συνοικίες, εργοστάσια, μαιευτήρια και βρεφοκομεία, κομβόι προσφύγων, γέφυρες, σχολεία, νοσοκομεία, νηπιαγωγεία...Χρειάστηκαν 10.000 πύραυλοι «Κρουζ», 79.000 τόνοι εκρηκτικών, 35.500 βόμβες διασποράς και γραφίτη, δεκάδες χιλιάδες καρκινογόνες βόμβες και βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου με στόχο τη μακροπρόθεσμη υπονόμευση της υγείας και της ζωής του σερβικού λαού. Σκοτώθηκαν πάνω από 3.000 άμαχοι (ανάμεσά τους πολλά παιδιά) και 462 στρατιώτες. Τραυματίστηκαν πάνω από 6.000 άλλοι, ενώ ξεριζώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι και οδηγήθηκαν στην οικονομική εξαθλίωση πάνω από 2.500.000 νοικοκυριά.

Ο τότε ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, είχε νομιμοποιήσει αυτόν τον επισήμως ακήρυκτο πόλεμο, λέγοντας πως «το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δε θα έπρεπε να είχε συγκληθεί για να τερματιστούν οι επιδρομές αλλά... για να αποφασίσει πότε αυτές θα πραγματοποιούνταν». Είχε δε παράσχει πλήρη κάλυψη στις δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, λέγοντας ότι είχαν τη δυνατότητα να εξαπολύουν ΝΑΤΟικές επιθέσεις βάσει... «προηγούμενων αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, που απαιτούν ειρηνική επίλυση του ζητήματος στο Κοσσυφοπέδιο σύμφωνα και με το κεφάλαιο 7 της Χάρτας του ΟΗΕ»!

Εξυπακούεται ότι από τότε έως σήμερα, τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κοσσοβάρων Αλβανών όχι μόνον δεν προστατεύτηκαν αλλά έγιναν στάχτη από τις πολιτικές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που οδήγησαν στην ακραία φτώχεια πάνω από το 70% του πληθυσμού. Οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ φορώντας σήμερα τη μάσκα του «σωτήρα» συνεχίζουν τον πόλεμο με άλλα μέσα. «Ειρηνικά». Τινάζοντας στον αέρα τις ελπίδες των νέων γενεών που προσπαθούν να δραπετεύσουν από το δήθεν «ανεξάρτητο» προτεκτοράτο της ανέχειας και του οργανωμένου εγκλήματος.

Εν τέλει, το «μέλλον», που επιφύλασσε στους λαούς της περιοχής η ΝΑΤΟική επίθεση, δεν ήταν παρά φτώχεια, ανεργία και μιζέρια που εξωθεί σήμερα στην ξενιτιά (ιδιαίτερα μετά την προ ολίγων μηνών χαλάρωση των ταξιδιωτικών περιορισμών από τη Σερβία προς χώρες της ΕΕ), με δεκάδες χιλιάδες οικογένειες Κοσσοβάρων να περνούν τα διοικητικά όρια με τη Σερβία και από εκεί τα σύνορα με την Ουγγαρία για ένα «καλύτερο μέλλον» στα εργοτάξια της Γερμανίας.

Σε γεωπολιτικό επίπεδο, οι τότε βόμβες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ προκάλεσαν αναδιανομή της τράπουλας στα μονοπώλια που έβαλαν στο χέρι νέες ενεργειακές οδούς στην αντιπαράθεση με την καπιταλιστική Ρωσία. Το δήθεν «ανεξάρτητο» Κοσσυφοπέδιο υπέγραψε μόλις προχτές 11 συμφωνίες μεταξύ άλλων για τη δημιουργία «κοινής αγοράς» με την Αλβανία. Η ύπαρξή του εξακολουθεί παράλληλα να προκαλεί εντάσεις και εντός των χωρών - μελών της ΕΕ, πέντε εκ οποίων (ανάμεσά τους και η Ελλάδα) αρνούνται έως σήμερα να το αναγνωρίσουν μολονότι στήριξαν την επέμβαση με πολιτικά και στρατιωτικά μέσα.

“Ριζοσπάστης” Τετάρτη 25 Μάρτη 2015

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΣΕ ΕΦΗΒΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΟΥΣΙΩΝ Το 10% των 15χρονων μαθητών έχουν κάνει χρήση κάνναβης

 

Μέσα σε οχτώ χρόνια τριπλασιάστηκε το ποσοστό των 15χρονων μαθητών στην Ελλάδα που έχουν κάνει χρήση κάνναβης

 

Το 2014 σχεδόν το 10% των μαθητών 15 ετών είχε κάνει χρήση κάνναβης τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του. Μόνο σε μια 8ετία, το ποσοστό τριπλασιάστηκε (το 2006 ήταν 3,7%)! Απ' αυτούς, οι μισοί είχαν κάνει χρήση τον τελευταίο μήνα. Το 2014, ένας στους πέντε 15χρονους εφήβους (20,5%) ανέφερε ότι, όταν πίνει, πίνει συνήθως τουλάχιστον 3 ποτά, ενώ σε ποσοστό 5,8% ανέφεραν ότι πίνουν 5 ή περισσότερα ποτά. Ενας στους οχτώ 15χρονους ανέφερε ότι είχε μεθύσει κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 ημερών, ενώ ποσοστό 4,9% των 11χρονων ανέφεραν ότι έχουν μεθύσει έστω και μια φορά στη ζωή τους. Ενας στους τρεις 15χρονους (36,9%), ένας στους επτά 13χρονους (14,6%) και το 1,6% των 11χρονων μαθητών είχαν καπνίσει έστω και μία φορά σε όλη τη ζωή.

Τα παραπάνω ευρήματα είναι μερικά από τα σημαντικότερα που εντοπίζονται στην πανελλήνια έρευνα για τις συμπεριφορές που συνδέονται με την υγεία εφήβων μαθητών για το 2014, με θέμα τη χρήση ουσιών, όπως αυτή πραγματοποιήθηκε από το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ). Για την έρευνα, αξιοποιήθηκε πανελλήνιο αντιπροσωπευτικό δείγμα 4.141 μαθητών ηλικίας 11, 13 και 15 ετών, οι οποίοι ρωτήθηκαν το 2014 σχετικά με τη συχνότητα και τη βαρύτητα χρήσης καπνού, οινοπνευματωδών και άλλων εξαρτησιογόνων ουσιών.

Κάνναβη: Από το Γυμνάσιο ξεκινάει η χρήση

Σύμφωνα με την έρευνα του ΕΠΙΨΥ: Η κάνναβη είναι η συχνότερα αναφερθείσα παράνομη ουσία χρήσης στον εφηβικό πληθυσμό στην Ελλάδα. Το 2014, ένας στους δέκα εφήβους ηλικίας 15 ετών (9,6%) ανέφερε ότι είχε κάνει χρήση κάνναβης έστω και μία φορά στη ζωή του. Μεταξύ των 15χρονων που ανέφεραν το 2014 χρήση κάνναβης έστω και μία φορά σε όλη τη ζωή, οι περισσότεροι (7,6%) χρησιμοποίησαν την ουσία στη διάρκεια των 12 τελευταίων μηνών πριν από την έρευνα, ενώ σχεδόν οι μισοί (4,9%) είχαν κάνει χρήση τις 30 τελευταίες ημέρες. Τα αγόρια αναφέρουν σε υψηλότερο ποσοστό χρήση κάνναβης, καθώς και επανάληψης της χρήσης, συγκριτικά με τα κορίτσια. Σε γεωγραφικό επίπεδο, η πρόσφατη χρήση κάνναβης είναι σημαντικά χαμηλότερη στις περιοχές εκτός Αττικής και Θεσσαλονίκης (Αθήνα και Θεσσαλονίκη δε διαφέρουν μεταξύ τους).

Διαχρονικά, μετά το 2006, αυξάνεται σταθερά η χρήση κάνναβης στους 15χρονους. Συγκεκριμένα, το 2006, το ποσοστό χρήσης κάνναβης στους 15χρονους ήταν 3,7%, το 2010 ήταν 7%. Είναι άλλη μια επιβεβαίωση για τις εγκληματικές ευθύνες των κομμάτων και φορέων που προπαγανδίζουν με κάθε τρόπο το ιδεολόγημα για «αθώα και αβλαβή κάνναβη».

Περαιτέρω αναλύσεις ανέδειξαν μία υποομάδα εφήβων μαθητών οι οποίοι, εκτός του ότι έχουν πειραματιστεί με την κάνναβη, καπνίζουν και καταναλώνουν συχνά οινοπνευματώδη ποτά. Ετσι, σε ποσοστό 2,1%, οι 15χρονοι μαθητές ανέφεραν το 2014 καθημερινό κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ τουλάχιστον 6 ημέρες κατά τις 30 τελευταίες ημέρες και χρήση κάνναβης τουλάχιστον μία φορά σε όλη τους τη ζωή.

Αλκοόλ: Με την αύξηση ηλικίας αυξάνονται τα ποσοστά κατανάλωσης και μέθης

Ενας στους δύο εφήβους (53,3%) απάντησε το 2014 ότι είχε πιει αλκοόλ έστω και μια φορά στη ζωή του, ενώ σχεδόν ένας στους τρεις (30,0%) ανέφερε κατανάλωση αλκοόλ τις τελευταίες 30 ημέρες πριν τη διεξαγωγή της έρευνας. Ποσοστό 5,2% των εφήβων ανέφεραν ότι κατανάλωσαν αλκοόλ περισσότερες από 5 ημέρες κατά τη διάρκεια του τελευταίου μήνα. Ενας στους δέκα εφήβους (9,1%) ανέφερε ότι, σε μια συνηθισμένη περίσταση, πίνει τουλάχιστον 3 ποτά. Ενας στους 35 εφήβους (20,6%) είχε τουλάχιστον ένα περιστατικό μέθης στη ζωή του, ενώ σε ποσοστό 5,9%, οι έφηβοι μαθητές είχαν μεθύσει κατά τον τελευταίο μήνα.

Με την αύξηση της ηλικίας αυξάνεται και το ποσοστό κατανάλωσης αλκοόλ και μέθης. Το 2014, ένας στους πέντε 15χρονους εφήβους (20,5%) ανέφερε ότι όταν πίνει, πίνει συνήθως τουλάχιστον 3 ποτά, ενώ σε ποσοστό 5,8% ανέφεραν ότι πίνουν 5 ή περισσότερα ποτά. Ενας στους οχτώ 15χρονους ανέφερε ότι είχε μεθύσει κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 ημερών πριν τη διεξαγωγή της έρευνας (11,9%), ενώ ποσοστό 4,9% των 11χρονων ανέφεραν ότι έχουν μεθύσει έστω και μια φορά στη ζωή τους.

Οι 15χρονοι έφηβοι προτιμούν κατά σειρά την μπύρα (27,1%), τα ποτά με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ (21,9%) και το κρασί (19,5%). Τα αλκοολούχα αναψυκτικά και το ούζο ή τσίπουρο ακολουθούν με χαμηλότερα ποσοστά (11,9% και 7,9% αντίστοιχα). Η σειρά προτίμησης των 15χρονων στα είδη ποτών δε διαφέρει μεταξύ των δύο φύλων. Ωστόσο, η προτίμηση στην μπύρα είναι εντονότερη στα αγόρια (32,4%), ενώ τα κορίτσια επιλέγουν την μπύρα σε παρόμοια ποσοστά (22,1%) με τα ισχυρά οινοπνευματώδη ποτά (20,6%). Στις μικρότερες ηλικίες, η σειρά προτίμησης στα αλκοολούχα ποτά διαφέρει από αυτή των 15χρονων. Συγκεκριμένα, οι 13χρονοι ανέφεραν, κατά σειρά, κατανάλωση μπύρας (11,7%), κρασιού (10,3%), αλκοολούχων αναψυκτικών (8,3%), ισχυρών οινοπνευματωδών (7,4%) και τσίπουρου ή ούζου (4,0%), ενώ οι 11χρονοι κρασιού (3,4%), ούζου ή τσίπουρου (1,7%), μπύρας (1,5%), αλκοολούχων αναψυκτικών (1,0%) και ισχυρών οινοπνευματωδών (0,7%).

Διαχρονικά, παρατηρείται μείωση στο ποσοστό των εφήβων που αναφέρουν κατανάλωση αλκοόλ. Ειδικότερα, από το 2010 στο 2014, μειώθηκε σημαντικά το ποσοστό των εφήβων που ανέφεραν πρόσφατη κατανάλωση αλκοόλ (από 41,5% σε 30,0%) και η μείωση αυτή παρατηρήθηκε σε όλες τις ηλικίες, όμως δεν ισχύει το ίδιο για την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Στη δωδεκαετία 2002-2014, μειώθηκαν σημαντικά τα περιστατικά μέθης στους εφήβους (από 24,4% σε 20,6%), κυρίως στις μικρότερες ηλικίες.

Κάπνισμα: Ο πειραματισμός ξεκινάει από τα 11 έτη

Οι μαθητές ρωτήθηκαν εάν έχουν καπνίσει στη ζωή τους, πόσο συχνά καπνίζουν αυτήν την περίοδο και πόσο κάπνισαν (εάν συνέβη) τις 30 τελευταίες ημέρες. Το 2014, είχαν καπνίσει έστω και μία φορά σε όλη τη ζωή ένας στους τρεις 15χρονους (36,9%), ένας στους εφτά 13χρονους (14,6%) και το 1,6% των 11χρονων μαθητών. Μεταξύ των 15χρονων που είχαν καπνίσει έστω και μία φορά στη ζωή τους, ένας στους δύο (19,7%) είχε καπνίσει πρόσφατα (τις 30 τελευταίες ημέρες πριν από την έρευνα), σχεδόν ένας στους τρεις (11,4%) κάπνιζε καθημερινά, ενώ σχεδόν ένας στους πέντε (8,2%) κάπνιζε τουλάχιστον έξι τσιγάρα την ημέρα - σημαντικά χαμηλότερα τα ποσοστά 13χρονων και 11χρονων.

Στους 15χρονους, την τετραετία 2010-2014, παρατηρήθηκε τάση μείωσης στο κάπνισμα έστω και μια φορά σε όλη τη ζωή (από 42,3% στο 36,9%), σημαντική μείωση στο κάπνισμα τον τελευταίο μήνα (από 26,0% στο 19,7%), ενώ δεν υπήρξε μεταβολή στο καθημερινό ή βαρύ κάπνισμα. Δεν παρατηρούνται σημαντικές μεταβολές διαχρονικά στα ποσοστά επιπολασμού του καπνίσματος στα φύλα.

Οι μαθητές ρωτήθηκαν το 2014 εάν έχουν καπνίσει ηλεκτρονικό τσιγάρο.Χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου έστω και μία φορά σε όλη τη ζωή ανέφεραν σε ποσοστό 1,9% οι 11χρονοι μαθητές, 8,1% οι 13χρονοι και 16,6% οι 15χρονοι. Στη συντριπτική πλειονότητα των αναφορών, η χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου αφορούσε απλή δοκιμή (1-2 φορές).

Οπως αναφέρεται στην έρευνα, η μειούμενη τάση του καπνίσματος και της κατανάλωσης αλκοόλ σχετίζονται με την αύξηση των τιμών πώλησης των προϊόντων καπνού και οινοπνευματωδών. Το ίδιο βέβαια δεν ισχύει για την κάνναβη, γεγονός που πρέπει να θέσει σε ετοιμότητα τη σχολική κοινότητα, επιβάλλοντας ταυτόχρονα την ανάγκη για τη δημιουργία ενός ευρύτερου αντιναρκωτικού μετώπου.

“Ριζοσπάστης” Τετάρτη 25 Μάρτη 2015

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑΣ - ΙΜΑΤΙΣΜΟΥ - ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ Σύσκεψη για τους μετανάστες εργάτες του κλάδου

 

Διαμορφώθηκε πλαίσιο πάλης και αποφασίστηκε κινητοποίηση στο υπουργείο Εργασίας το αμέσως επόμενο διάστημα

 

Οι μετανάστες συνωστίζονται από το ξημέρωμα στη Διεύθυνση Αλλοδαπών για να κερδίσουν λίγο παραπάνω χρόνο παραμονής στην Ελλάδα

Οι μετανάστες συνωστίζονται από το ξημέρωμα στη Διεύθυνση Αλλοδαπών για να κερδίσουν λίγο παραπάνω χρόνο παραμονής στην Ελλάδα

Οι άθλιες συνθήκες στις οποίες δουλεύουν χιλιάδες μετανάστες εργάτες (κυρίως από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν) στα φασονατζίδικα της Αττικής, τα οξυμένα προβλήματα των άνεργων μεταναστών και οι συνολικότερες εξελίξεις στο μεταναστευτικό, απασχόλησαν τη συζήτηση που διοργάνωσε το απόγευμα της Κυριακής το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Αττικής με μετανάστες εργάτες.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, η διοίκηση τους ενημέρωσε για τα όσα ειπώθηκαν στη συνάντηση που είχαν εκπρόσωποι Συνδικάτων και Ομοσπονδιών με την αναπληρώτρια υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, Τ. Χριστοδουλοπούλου, στο πλαίσιο παρέμβασης που πραγματοποίησαν την Παρασκευή στο υπουργείο Εσωτερικών για το μεταναστευτικό ζήτημα.

Ακόμα, αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί το αμέσως επόμενο διάστημα μαζική κινητοποίηση στο υπουργείο Εργασίας για τα ζητήματα που αφορούν τους μετανάστες του κλάδου, ενώ επικαιροποιήθηκε και το πλαίσιο των αιτημάτων.

Για τη συνάντηση της Παρασκευής, ο πρόεδρος της ΟΕΚΙΔΕ, Β. Σταμούλης, σημείωσε σχετικά: «Θέσαμε τα αιτήματα που αφορούν τους συναδέλφους μετανάστες. Δεν υπήρξε καμία ουσιαστική απάντηση. Η συζήτηση επικεντρώθηκε στα κέντρα κράτησης, παρόλο που αυτό αφορά μόλις 4.500 μετανάστες, ενώ οι μετανάστες στη χώρα μας είναι εκατοντάδες χιλιάδες.

Εμείς ζητήσαμε την κατάργηση των κέντρων κράτησης ως τέτοιων. Η υπουργός είπε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί έχουν χρηματοδοτηθεί από την ΕΕ για δέκα χρόνια και έχουν λειτουργήσει μόνο δύο. Ανέφερε ότι θα συνεχίσει να εφαρμόζεται ο νόμος που προβλέπει 18 μήνες κράτηση πριν την απέλαση των μεταναστών. Δεν ανέφερε τίποτα σχετικό με την κατάργηση του φράχτη στον Εβρο, ο οποίος έχει προκαλέσει τόσα δυστυχήματα στο Αιγαίο.

Ζητήσαμε τα κέντρα κράτησης να μετατραπούν σε ανοιχτούς χώρους φιλοξενίας ώστε να παρέχονται στους μετανάστες περίθαλψη, φαγητό, νομική υποστήριξη κ.λπ. Η υπουργός ανέφερε ότι περιμένουν κονδύλια από την ΕΕ. Εμείς λέμε ότι χρειάζεται σύγκρουση με την ΕΕ, με τις Συνθήκες του Δουβλίνου και του Σένγκεν, ώστε να δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα σε όσους μετανάστες επιθυμούν να πάνε σε άλλες χώρες της ΕΕ, κάτι που η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν προτίθεται να κάνει, γιατί είναι δεσμευμένη απέναντι στην ΕΕ. Επομένως, θα παραμείνει αυτό το καθεστώς ομηρίας».

Τα αφεντικά και η εκμετάλλευση είναι εδώ

Στη συνέχεια, σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους δουλειάς του κλάδου, ο Β. Σταμούλης ανέφερε: «Η ουσία είναι ότι παρά την κυβερνητική εναλλαγή, τα προβλήματα για Ελληνες και μετανάστες εργαζόμενους παραμένουν. Τα αφεντικά, οι μεγάλες εταιρείες που βρίσκονται πίσω από τα φασονατζίδικα συνεχίζουν να κερδίζουν και με την καινούρια κυβέρνηση, όπως κέρδιζαν και με την προηγούμενη. Συνεχίζουν να καθορίζουν τι και πώς θα παραχθεί, πόσες ώρες θα δουλεύουν οι μετανάστες εργάτες, πόσο θα πληρώνονται.

Γι' αυτό χαιρέτισαν τη νέα κυβέρνηση και διεκδικούν νέα προνόμια, ενώ τα προβλήματα των εργαζομένων οξύνονται. Σε πολλούς χώρους δουλειάς οι μετανάστες εργάτες είναι απλήρωτοι, ανασφάλιστοι, ή ασφαλίζονται για 4 ώρες δουλειάς ή για λίγες μέρες το μήνα, οι μισθοί είναι κάτω από αυτούς που προβλέπει η κλαδική σύμβαση.

Απαιτείται η οργάνωση και ο αγώνας όλων των εργαζομένων του κλάδου, Ελλήνων και μεταναστών. Στη συνάντηση με την υπουργό θέσαμε το ζήτημα της νομιμοποίησης των μεταναστών που δουλεύουν εδώ και χρόνια στον κλάδο. Δεν είχαμε συγκεκριμένη απάντηση. Πρέπει να πιέσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, να πιέσουμε για ελέγχους στα φασονατζίδικα ώστε να ασφαλίζονται οι συνάδελφοι.

Γνωρίζουμε περιπτώσεις συναδέλφων που τους ζητήθηκε πίσω το επίδομα ανεργίας γιατί οι εργοδότες δεν πλήρωναν τις εισφορές. Είναι γνωστό το πρόβλημα που υπάρχει με τις άθλιες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στα φασονατζίδικα, πολλά βρίσκονται σε υπόγεια, χωρίς εξαερισμό, τουαλέτες κ.λπ. Αυτά δε θα μας τα χαρίσει κανείς. Πρέπει να παλέψουμε Ελληνες και ξένοι εργάτες και άνεργοι ενωμένοι, μέσα από τα ταξικά συνδικάτα».

«Σπάει κόκαλα» η τρομοκρατία

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα ανέφεραν οι ίδιοι οι μετανάστες που συμμετείχαν στη συζήτηση: «Πολλοί από εμάς έχουμε χάσει την άδεια παραμονής γιατί δεν είχαμε τα απαραίτητα ένσημα. Τώρα, όσοι δουλεύουμε, έχουμε πρόβλημα. Οι εργοδότες δεν μπορούν να μας ασφαλίσουν γιατί είμαστε παράνομοι. Ετσι, ασφαλίζουν κάποιον άλλο μετανάστη που δεν εργάζεται στην επιχείρηση για λίγες μέρες το μήνα, ώστε να είναι καλυμμένοι σε περίπτωση ελέγχου και τα χρήματα τα κρατάνε από το μισθό μας», σημείωσε μετανάστης από το Μπαγκλαντές.

Αλλος μετανάστης ανέφερε ότι «πολλοί είναι αυτοί που, λόγω της μεγάλης ανεργίας, αναγκάζονται να δουλεύουν στα φασονατζίδικα ακόμα και για 1,5 ευρώ την ώρα, ίσα ίσα για να τρώνε». «Τα αφεντικά μάς τρομοκρατούν. Λένε ότι όποιος πάει στο συνδικάτο ή σε κινητοποίηση θα απολυθεί», ανέφεραν με ένα στόμα οι μετανάστες που συμμετείχαν στη συζήτηση, ενώ ένας από αυτούς κατήγγειλε επίθεση που δέχθηκε μετανάστης από χρυσαυγίτες στον Αγ. Παντελεήμονα το περασμένο Σάββατο: «Ο μετανάστης ήταν πάνω σε μηχανάκι και είχε σταματήσει στο φανάρι. Στο σημείο ήταν μαζεμένοι χρυσαυγίτες, που είχαν πάρει προηγουμένως μέρος στο συλλαλητήριο της Χρυσής Αυγής. Τον έσπρωξαν και τον πέταξαν κάτω από το μηχανάκι».

Στο σημείο αυτό, ο Β. Σταμούλης σημείωσε: «Αυτό το σύστημα που δημιούργησε την κρίση δημιουργεί και το ρατσισμό. Οποιος κρύβει την αιτία της κρίσης αφήνει χώρο σε απόψεις όπως αυτές που καλλιεργούν οι φασίστες, ότι για την ανεργία φταίνε δήθεν οι μετανάστες. Η ΕΕ, με τη συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης προετοιμάζει επίθεση στη Μέση Ανατολή, δήθεν για να καταπολεμήσουν τους τζιχαντιστές που οι ίδιοι δημιούργησαν και στήριξαν. Θα σφάξουν πάλι τους λαούς για να βάλουν στο χέρι τις πλουτοπαραγωγικές πηγές.

Αυτό που δήλωσε ο Καμμένος, ότι θα ανοίξει τα σύνορα και θα γεμίσει η Ευρώπη τζιχαντιστές, δεν είναι ρατσισμός; Οι μετανάστες που ζουν και δουλεύουν υπό άθλιες συνθήκες στην Ελλάδα, επειδή εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους λόγω της φτώχειας και των πολέμων, δεν είναι τζιχαντιστές. Πρέπει να βλέπουν τα παιχνίδια που παίζονται πίσω από την πλάτη τους».

“Ριζοσπάστης” Τετάρτη 25 Μάρτη 2015

ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Μορφωτικές - πολιτιστικές προτάσεις για την επιστήμη και τη γνώση

 

Ο Α. Αϊνστάιν

Ο Α. Αϊνστάιν

Με τίτλο «Για να φτιάξουμε έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων» το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών ξεδιπλώνει από την αρχή της σχολικής χρονιάς ένα πλήθος μορφωτικών και πολιτιστικών προτάσεων για εκδηλώσεις, αλλά και για συζήτηση μέσα στο μάθημα, που μπορούν να αξιοποιήσουν οι εκπαιδευτικοί μέσα στην τάξη με τους μαθητές τους, αλλά και γενικότερα δίνουν ιδέες για πολιτιστικές εκδηλώσεις και εκτός τάξης, σε γειτονιές, συλλόγους κ.ο.κ.

Οι προτάσεις είναι αναρτημένες στην ιστοσελίδα του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών (http://www.edupame.gr) και μάλιστα είναι ανοιχτές για εμπλουτισμό και προβληματισμό.

Στο πλαίσιο αυτής της πρωτοβουλίας, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο μήνας Απρίλης, στον οποίο το ΠΑΜΕ προτείνει ως θέμα: «Η επιστήμη και η γνώση στην υπηρεσία του Ανθρώπου», αξιοποιώντας επετείους όπως το ταξίδι του Γ. Γκαγκάριν στο διάστημα (12 Απρίλη 1961) ή ο θάνατος του Αλμπερτ Αϊνστάιν (18 Απρίλη 1955). Στο πλαίσιο αυτό προτείνονται θεατρικά και κινηματογραφικά έργα, βιβλία, άρθρα και άλλα υλικά που μπορούν να αξιοποιηθούν σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις.

Θέατρο

«Κοπεγχάγη» του Μάικλ Φρέιν

Το έργο παρουσιάστηκε στο Λονδίνο το 1998 για πρώτη φορά και αποτέλεσε αντικείμενο πολλών συζητήσεων στην κοινότητα των ιστορικών της επιστήμης. Είναι βασισμένο σε μια συνάντηση - γεγονός, ανάμεσα στους δύο από τους σημαντικότερους νομπελίστες φυσικούς όλων των εποχών, τον Γερμανό Βέρνερ Χάιζενμπεργκ (1901 - 1976) και τον Δανό Νηλς Μπορ (1885 - 1962). Ο Φρέιν δημιούργησε μια φανταστική συζήτηση που πραγματοποιείται μετά το θάνατό τους, προσπαθώντας να δώσουν τέλος στις εκκρεμότητες σχετικά με το τι ακριβώς ειπώθηκε μεταξύ τους σε κείνη τη σύντομη συνάντησή τους το 1941 που αποτέλεσε και το τέλος της προσωπικής τους σχέσης. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε η περίφημη συνάντηση ήταν αρνητικές μιας και έλαβε χώρα στην κατεχόμενη από τα γερμανικά στρατεύματα Κοπεγχάγη, ενώ οι ναζί είχαν ήδη αρχίσει τις έρευνες για την κατασκευή της ατομικής βόμβας. Το έργο θέτει ερωτήματα γύρω από την πορεία της επιστήμης και της πολιτικής, αλλά και τη μεταξύ τους σχέση κατά τον 20ό αιώνα.

«2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος»

 

«2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος»

«Γαλιλαίος» (ή «Η ζωή του Γαλιλαίου») του Μπέρτολτ Μπρεχτ

Η εξωτερική αφορμή για το γράψιμο του «ΓΑΛΙΛΑΙΟΥ» από τον Μπρεχτ ήταν η είδηση της επιτυχίας των Γερμανών φυσικών να διασπάσουν το άτομο του ουρανίου. Με τη βοήθεια του Γαλιλαίου, ο Μπρεχτ έθιξε και ανέλυσε δύο ερωτήματα του 2ου αιώνα: Αφ' ενός μεν το θέμα της επιστημονικής προόδου και της κοινωνικής ηθικής και αφ' ετέρου το θέμα, που είχε θίξει και στις Πέντε Δυσκολίες για να γράψεις την Αλήθεια, δηλαδή το θέμα της επιβολής και της εφαρμογής μιας γνωστής πια αλήθειας, κάτω από την εξουσία μιας δύναμης, που προσπαθεί ν' αποκρύψει την εν λόγω αλήθεια, γιατί απειλεί την ύπαρξή της. Στο έργο, το πρόσωπο του Γαλιλαίου είναι διχασμένο. Από τη μια, παρουσιάζεται σαν μεγάλος άνδρας, σπουδαίος σοφός, που μοναδικό του πάθος είναι η έρευνα, τόσο που του είναι αδύνατον να την εγκαταλείψει. Στα ύστερά του χρόνια όμως, αυτή η ίδια η έρευνα του έγινε βάρος και αυτοσκοπός, μια και απαρνήθηκε την εφαρμογή της. Το πάθος του Γαλιλαίου για την έρευνα, ο τρόπος του να κινείται, να διδάσκει, η πίστη του στη λογική, η γνώση του σχετικά με τις κοινωνικές συνέπειες των ανακαλύψεών του, η κατανόηση της αναγκαιότητας της κοινωνικής αλλαγής, η συμπάθειά του για τους αγρότες της Καμπανίας, για τους οποίους τελικά και δουλεύει - είναι όλα χαρακτηριστικά του Μπρεχτ. Το ότι ο Γαλιλαίος δεν είναι ούτε ήρωας ούτε μάρτυρας, δεν τον κάνει απορριπτέο από τον Μπρεχτ.

Κινηματογράφος

«Η δίκη των πιθήκων» («Ιnherit the wind», 1960, σκηνοθεσία: Στ. Κράμερ, σενάριο: Ζ. Λόρενς και Ρ. Λι)

Μια κλασική ταινία που εμπνεύστηκε το θέμα της από την πραγματική ιστορία της πολύκροτης «Δίκης των Πιθήκων», γεγονός που συνέβη στην Αμερική του 1925, και είναι γνωστή με το όνομα «Η δίκη του Σκόουπς». Η ταινία βασίστηκε στο θεατρικό έργο των Τζερόμ Λόρενς και Ρόμπερτ Λι, γυρίστηκε τρεις φορές σαν τηλεταινία και διεκδίκησε τέσσερα «Οσκαρ».

 

Ο Γαλιλαίος

Ο Γαλιλαίος

Ενας καθηγητής βιολογίας έχει παραβεί τον πρόσφατο νόμο που απαγορεύει τη διδασκαλία της θεωρίας της εξέλιξης του Δαρβίνου στα δημόσια σχολεία, αφήνοντας πλεονέκτημα στην αντίπαλη θεωρία του Δημιουργισμού. Η ταινία παρουσιάζει μια διασκευή της πολυήμερης δίκης που έγινε επίκεντρο της κοινής γνώμης και το αποτέλεσμά της ακόμη και σήμερα είναι αμφιλεγόμενο. Στη δίκη μονομαχούν δύο διάσημοι δικηγόροι: ο Χένρι Ντράμοντ που αναπαριστά τον προοδευτικό Κλάρενς Ντάροου και ο φονταμενταλιστής Μάθιου Χάρισσον Μπρέιντι που αναπαριστά τον Γουίλιαμ Τζένινγκς Μπράιαν. Το θεατρικό έργο και η μεταφορά στον κινηματογράφο πέρα από την αντίδραση στη μισαλλοδοξία και την οπισθοδρομική σκέψη των φανατικών θρησκόληπτων χριστιανών, στάθηκε και σαν κατηγορώ απέναντι στο Μακαρθισμό που στοίχειωσε την αμερικάνικη πολιτική σκηνή για χρόνια μέχρι να ξεριζωθεί. Εξ ου και ο αγγλικός τίτλος από το βιβλικό ρητό: «Αυτός που θα αναστατώσει το δικό του οίκο θα κληρονομήσει αέρα».

«2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» («2001: A Space Odyssey», σκηνοθεσία: Στ. Κιούμπρικ, σενάριο: Στ. Κιούμπρικ και Α. Κλαρκ)

Ταινία επιστημονικής φαντασίας. Το σενάριο είναι εν μέρει βασισμένο στο διήγημα του Α. Κλαρκ «The Sentinel». Το φιλμ περιστρέφεται γύρω από θέματα όπως η ανθρώπινη εξέλιξη, η τεχνητή νοημοσύνη και η εξωγήινη ζωή. Επίσης, είναι αξιοσημείωτο για την επιστημονική ακρίβεια των λεπτομερειών του σεναρίου, τα πρωτοποριακά (για την εποχή τους) ειδικά εφέ, τη χρήση του ήχου ως αφηγηματικού μέσου και την εξαιρετικά λιτή χρήση διαλόγου.

Λογοτεχνία και εκλαϊκευτικά βιβλία για την επιστήμη

  • «Από τη Γη στη Σελήνη» του Ιουλίου Βερν
  • «Η Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων» του Λιούις Κάρολ
  • «Γράμμα στον Ρόμπερτ Οπενχάιμερ» του Νικηφόρου Βρεττάκου
  • Aστρονομία για παιδιά, του Ε. Λεβιτάν, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»
  • Φυσική για παιδιά, του Λ. Σικορούφ, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»
  • Η εξέλιξη των ιδεών στη Φυσική - A. Αϊνστάιν, Λ. Ινφελντ, εκδ. «Δωδώνη»
  • Η Καταγωγή και η Εξέλιξη του Ανθρώπου, Ο Δαρβίνος και η μαρξιστική θεωρία της ανθρωποκοινωνιογένεσης, των Α. Νοβίκοφ και Μ. Σ. Πλισέτσκι, έκδοση του «Ομίλου Εκπαιδευτικού Προβληματισμού»
  • Ο τυφλός ωρολογοποιός, του Ρ. Ντόκινς

Ο συγγραφέας επιθυμεί να δώσει μια αίσθηση της εκπληκτικής πολυπλοκότητας του έμβιου κόσμου σ' όσους δεν την έχουν συνειδητοποιήσει και αφού προκαλέσει δέος για την ύπαρξή της και απορία για τη δημιουργία της, να τους οδηγήσει με στέρεα βήματα στη θαυμάσια και κομψή λύση που έδωσαν ο Δαρβίνος και ο Wallace. Το προκαθορισμένο ξετύλιγμα του σχεδίου του Δημιουργού αντικαταστάθηκε με τη δράση της φυσικής επιλογής, του τυφλού ωρολογοποιού του Dawkins. Τυφλός επειδή δεν βλέπει προς τα πού κατευθύνεται, δεν προσχεδιάζει τις συνέπειες, δεν έχει κάποιον σκοπό. Τυφλός, βέβαια, δεν σημαίνει και τυχαίος. Η έμβια φύση είναι εξαιρετικά «απίθανη» και πολύ «καλοσχεδιασμένη» για να έχει εμφανιστεί τυχαία. Πώς εμφανίστηκε τότε; Ο Dawkins απαντά με την εξαιρετικά απλή λύση που πρότεινε ο Δαρβίνος και ο απροσδόκητος σύμμαχός του ζωογεωγράφος A. R. Wallace: με σταδιακούς βαθμιαίους μετασχηματισμούς από απλές αφετηρίες αρχέγονων οντοτήτων, που ήταν αρκετά απλές ώστε να έχουν εμφανιστεί τυχαία.

  • «Logicomix»: graphic novel των Απ. Δοξιάδη και Χρ. Παπαδημητρίου, εικονογραφημένο από τους Αλ. Παπαδάτο και Α. ντι Ντονά

Το βιβλίο βασίστηκε πάνω στη ζωή του μαθηματικού Μπέρτραντ Ράσελ, καθώς και στη λεγόμενη «θεμελιακή αναζήτηση» στα μαθηματικά. Ακολουθώντας τα ίχνη των Θεμελιωτών της Λογικής, μια παρέα στη σύγχρονη Αθήνα αναθέτει στον Μπέρτραντ Ράσελ το ρόλο του οδηγού, αφήνοντάς τον να μας ξεναγήσει σε μια εποχή που σημάδεψε την ιστορία της επιστήμης - και όχι μόνο. Με φόντο τον πόλεμο και τον παραλογισμό του, o Ράσελ μάς ξεναγεί σ' έναν κόσμο όπου η παράνοια καραδοκεί σε κάθε γωνία. Οι ιδεολογικές ζυμώσεις, η πνευματική εξουθένωση, ο ενθουσιασμός της επιτυχίας, η ματαίωση μπροστά στο αδιέξοδο, η επιθυμία για αναγνώριση και πάνω απ' όλα το πάθος για την απόλυτη γνώση χρωματίζουν τους χαρακτήρες του βιβλίου.

Αλλες προτάσεις

  • Μια φορά κι έναν καιρό ήταν... η ζωή: Σειρά κινουμένων σχεδίων

Γαλλική παραγωγή, η οποία αναφέρεται στο ανθρώπινο σώμα και τις λειτουργίες του. Κάθε επεισόδιο της σειράς ασχολούνταν με ένα διαφορετικό όργανο ή σύστημα στο ανθρώπινο σώμα. Εξαιρετική για μικρά παιδιά.

  • «Γιατί Σοσιαλισμός;» Αρθρο του Α. Αϊνστάιν.
  • «Γαλιλαίος: Η μάχη στην αυγή της σύγχρονης επιστήμης» (2013, ντοκιμαντέρ, παραγωγή του Ιδρύματος Ευγενίδου - συνοδεύεται και από e-book).

Η Ιταλία της Αναγέννησης ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς σταθμούς για την περίοδο που οι ιστορικοί ονομάζουν «Επιστημονική Επανάσταση». Σε αυτό το ντοκιμαντέρ παρουσιάζεται η ζωή και το έργο του Γαλιλαίου, οι διαμάχες του και το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναδείχτηκε. Ο Γαλιλαίος χρησιμοποίησε μια νέα μέθοδο στη φυσική φιλοσοφία και αστρονομία βασιζόμενος τόσο στα μαθηματικά και στο πείραμα, όσο και στις κοινωνικές και πολιτικές του συμμαχίες. Η αλήθεια του μαθηματικού και αστρονόμου Γαλιλαίου ήρθε σε σύγκρουση με την αλήθεια των σημαντικότερων φιλοσόφων του 17ου αιώνα και η σύγκρουση αυτή υπήρξε κομβική για ένα πλήθος αλλαγών.

“Ριζοσπάστης” Τετάρτη 25 Μάρτη 2015

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΥΡΩΖΩΝΗ «Περπατά» ο αντιλαϊκός σχεδιασμός για το «κλείδωμα» της συμφωνίας

 

«Αμπαλάζ» στις νέες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις ψάχνει η συγκυβέρνηση - Απευθείας επαφές με την Κομισιόν στις Βρυξέλλες από τον ΣΕΒ...

Το πακέτο των σαρωτικών αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο «αμπαλάρει» η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ενώ ενδεχομένως σήμερα Τετάρτη θα συνεδριάσει η «Ομάδα Εργασίας» του Γιούρογκρουπ (Euro Working Group). «Χωρίς την εξειδικευμένη λίστα, δεν μπορούμε να προετοιμάσουμε οποιαδήποτε απόφαση», τόνιζε χαρακτηριστικά υψηλόβαθμος παράγοντας της Ευρωζώνης. Σε αυτό το πλαίσιο, οι αντιλαϊκές διεργασίες επιταχύνονται, τα συνοδευτικά μέτρα προσλαμβάνουν το χαρακτήρα του «κατεπείγοντος», με άμεση εφαρμογή και απόδοση τόσο στο σκέλος της διόγκωσης των φορολογικών εσόδων, όσο και σε αυτό της περιστολής κρατικών δαπανών που συνδέονται με την κάλυψη λαϊκών αναγκών. Μάλιστα, θεωρείται αρκετά πιθανό το ενδεχόμενο έκτακτης συνεδρίασης των υπουργών της Ευρωζώνης (Γιούρογκρουπ), μεθαύριο Παρασκευή ή τη Δευτέρα 30/3.

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, η κάλυψη του δημοσιονομικού κενού για το 2015 απαιτεί πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία, για την ώρα, εκτιμώνται στα 6 δισ. ευρώ! Με βάση τα παραπάνω, προ των πυλών είναι η κατάθεση συμπληρωματικού κρατικού προϋπολογισμού για το 2015, ενώ τα αντιλαϊκά μέτρα της συγκυβέρνησης θα ενσωματωθούν και στους στόχους του νέου Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής. Πρόκειται δηλαδή για μέτρα μόνιμου χαρακτήρα και απόδοσης, χωρίς βέβαια να αποκλείονται και μέτρα «έκτακτου χαρακτήρα»...

Αμεσα αναμένονται ανατιμήσεις πάνω στον ΦΠΑ και τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης για τα καπνικά προϊόντα και αλκοολούχα ποτά, ενώ επιβεβαιώνονται και οι εισπρακτικοί στόχοι του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων. Σε ό,τι αφορά την παραπέρα καρατόμηση κρατικών δαπανών, αυτές εστιάζονται σε Υγεία, κοινωνικά επιδόματα, Παιδεία, μεταφορές, ΟΤΑ κ.ά., ενώ νέες παρεμβάσεις ετοιμάζονται στο Ασφαλιστικό.

Ηδη «φτιάχνουν κλίμα»...

Ηδη, κυβερνητικοί παράγοντες αρχίζουν να διαμορφώνουν κλίμα, ομολογώντας και δημόσια πλέον τους σχεδιασμούς για ανατιμήσεις σε ΦΠΑ και ειδικούς φόρους κατανάλωσης, την ίδια ώρα που οι φόροι και τα χαράτσια της «μνημονιακής περιόδου» θα παραμείνουν σε ισχύ, προκειμένου να διασφαλιστεί η επίτευξη των «κατάλληλων» πρωτογενών πλεονασμάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, η αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Ν. Βαλαβάνη, υποστήριξε σχετικά με τους συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου ότι «υπάρχουν σκέψεις (...), όμως αν παραδείγματος χάρη Μύκονος και Σαντορίνη πάνε στο ίδιο καθεστώς με την Κρήτη, δεν θα πάθουν κάτι». Μάλιστα, πρόσθεσε πως «αυτό που πρέπει να προστατευθεί είναι η άγονη γραμμή».

Στην πραγματικότητα βέβαια το μέτρο αφενός θα γενικευθεί, αφετέρου δεν αφορά μόνο στην κατάργηση των «εξαιρέσεων» στον ΦΠΑ, αλλά και στη φορολογία εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων, με την πλήρη κατάργηση της γκάμας των όποιων φοροελαφρύνσεων τους έχουν απομείνει.

Σχετικά με τις «αντιδράσεις των θεσμών» σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την Εφορία, η Ν. Βαλαβάνη σημείωσε ότι «δεν ήθελαν ρύθμιση, θέλουν δημιουργία φορολογικής συνείδησης, κάτι που είναι απολύτως θεμιτό». Μετά την αναγόρευση της αποπληρωμής των «μνημονιακών χαρατσιών» σε «πατριωτικό καθήκον», τώρα το ρίχνουν και στη «φορολογική συνείδηση»...

Στο μεταξύ, στον απόηχο της συνάντησης του Αλ. Τσίπρα με την Α. Μέρκελ, καθώς και των επαφών με τα κλιμάκια της τρόικας σχετικά με τη λίστα μεταρρυθίσεων, γίνεται φανερή η προσπάθεια ικανοποίησης του αιτήματος για άμεση χρηματοδοτική ενίσχυση. Με διαδικασία κατεπείγοντος προώθησε προς εξέταση στο Euro Working Group, ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, το αίτημα να επιστραφεί ποσό 1,2 δισ. ευρώ από το αποθεματικά του ΤΧΣ (συνολικά 10,9 δισ.) που επιστράφηκαν στην Ευρωζώνη, με βάση τη συμφωνία του Γιούρογκρουπ. Να σημειωθεί ότι τα ποσά αυτά επιστράφηκαν στην Ευρωζώνη με υπουργική απόφαση του υπουργού Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκη.

«Προς το καλύτερο συμφέρον των ΗΠΑ...»

«Είναι προς το καλύτερο συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών και της οικονομίας μας αυτές οι διαφορές να επιλυθούν», ανέφερε από την πλευρά του ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Τζ. Ερνεστ, απαντώντας σε ερώτηση για τη συνάντηση Τσίπρα - Μέρκελ.

Ο δε «μεγαλοεπενδυτής» Τζ. Σόρος, «βλέπει» πιθανότητες 50% - 50% στο ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι διαπραγματεύσεις θα μπορούσαν να καταρρεύσουν, οδηγώντας την Ελλάδα στο «grexit».

Απευθείας διαπραγμάτευση από τους βιομηχάνους

Σε κάθε περίπτωση, στο επίκεντρο των αντιλαϊκών παζαριών ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους «εταίρους» (Κομισιόν, ΔΝΤ, ΕΚΤ), βρίσκεται η προσπάθεια διαμόρφωσης όρων για απόσπαση νέων προνομίων, ζεστού κρατικού χρήματος και πολύμορφων ενισχύσεων, από τους Ελληνες βιομηχάνους και τα άλλα τμήματα του κεφαλαίου.

Σε αυτό το πλαίσιο, σειρά διαδοχικών επαφών με εκπροσώπους της Κομισιόν έχουν από χτες στις Βρυξέλλες, ο πρόεδρος και μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΣΕΒ.

Χαρακτηριστική είναι η σχετική ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία:

-- Η διοίκηση του ΣΕΒ «θα θέσει επιτακτικά στους Ευρωπαίους Επιτρόπους το αίτημα των επιχειρήσεων για άμεση αποκατάσταση της σταθερότητας, η οποία συνδέεται άρρηκτα με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τη θέση της χώρας στην Ευρωζώνη, και την ανάγκη να βρεθεί το συντομότερο δυνατό μια αμοιβαία αποδεκτή λύση στην τρέχουσα διαπραγμάτευση με τις ελληνικές αρχές».

-- Στις επιμέρους συναντήσεις θα παρουσιαστεί η ατζέντα των ελληνικών επιχειρήσεων για την επανεκκίνηση της οικονομίας, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και την προώθηση μιας νέας βιομηχανικής πολιτικής.

-- Στόχος επίσης είναι να τεθεί το πλαίσιο για τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση του πακέτου Γιούνκερ από πλευράς του ελληνικού ιδιωτικού τομέα.

Η διοίκηση του ΣΕΒ θα συναντηθεί στις Βρυξέλλες με τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν Β. Ντομπρόβσκις, τον Επίτροπο για την Απασχόληση, Ανάπτυξη, Επενδύσεις και Ανταγωνιστικότητα Γκ. Κατάινεν, τον Ελληνα επίτροπο, αρμόδιο αρμόδιο για την Μετανάστευση και τις Εσωτερικές υποθέσεις Δ. Αβραμόπουλο, και με το γενικό διευθυντή Ενέργειας της Κομισιόν Ντ. Ριστορί.

Η επίσκεψη του ΔΣ του ΣΕΒ στις Βρυξέλλες ολοκληρώνεται αύριο Πέμπτη, με τη συμμετοχή στην εκδήλωση των Ευρωπαίων βιομηχάνων της BUSINESSEUROPE, «Ιnvest in Europe».

Η διοίκηση του ΣΕΒ συναντήθηκε τη Δευτέρα και με τον υπουργό Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη, υπενθυμίζοντας τα «κρίσιμα θέματα που απασχολούν την επιχειρηματικότητα». Σε αυτά συγκαταλέγονται η «άμεση άρση της αβεβαιότητας που έχει παραλύσει την οικονομία», η πορεία της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους, οι προοπτικές της χρηματοδότησης του ιδιωτικού τομέα, η φορολογική πολιτική, η προώθηση των αποκρατικοποιήσεων και η άρση των «αντικινήτρων» στην επιχειρηματικότητα.

Από την πλευρά του, ο Γ. Βαρουφάκης, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΣΕΒ«δεσμεύθηκε στην έμπρακτη και εποικοδομητική συνεργασία του υπουργείου Οικονομικών με τις επιχειρήσεις και τον ΣΕΒ»...

“Ριζοσπάστης” Τετάρτη 25 Μάρτη 2015

Ορκους πίστης...

 

Εγραφε χτες η «Αυγή» από την πρώτη σελίδα: «Αλ. Τσίπρας: Δεν ήρθαμε για λεφτά, θέλουμε πολιτική λύση με άλλο μείγμα πολιτικής. -Αγκ. Μέρκελ: Υπάρχει το πνεύμα συνεργασίας, χρειάζονται συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις και ισοσκελισμένος προϋπολογισμός». Σύμφωνα δε με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, αυτά συζητήθηκαν κατά το τετράωρο δείπνο τους. Αλλά η κυβέρνηση, ήδη, με τη συμφωνία στο Γιούρογκρουπ στις 20 Φλεβάρη, έχει εξαγγείλει και τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και την προώθηση αντεργατικών - αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, ζητώντας ως διαφορετικό μείγμα τα μειωμένα πρωτογενή πλεονάσματα και ζητώντας να ενταχθούν τα ελληνικά ομόλογα στη ρύθμιση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ως ένα ακόμη μέσο χαλάρωσης που ισχύει στην Ευρωζώνη. Αρα; Η κυβέρνηση είναι πιστή στον κοινό ευρωενωσιακό αντιλαϊκό δρόμο σε όφελος του κεφαλαίου. Αυτό ομολόγησε ο Αλ. Τσίπρας στη Γερμανίδα καγκελάριο...

“Ριζοσπάστης” Τετάρτη 25 Μάρτη 2015

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821 Η κοινωνικο-οικονομική αντίθεση που βρήκε τη λύση της

 

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αποβιβάζεται στο Ιάσιο

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αποβιβάζεται στο Ιάσιο

Επισήμως, η επανάσταση του '21 ξεκίνησε στις 25 Μάρτη, ενώ είναι γνωστό ότι στις 21 Μάρτη είχε σηκώσει τη σημαία της επανάστασης ο Π. Καρατζάς στην Πάτρα και στις 23 Μάρτη ο Κολοκοτρώνης απελευθέρωσε την Καλαμάτα, αφού πρώτα από τις 22 Φλεβάρη 1821, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης (αρχηγός της Φιλικής Εταιρίας) είχε περάσει τα σύνορα της Ρωσίας με την οθωμανική αυτοκρατορία, κηρύσσοντας στη Μολδαβία την επανάσταση.

Η επιλογή της 25ης Μάρτη σηματοδοτεί αυτό που το επίσημο κράτος ήθελε να επιβάλει: ότι η «σημαία της Επανάστασης υψώθηκε από το δεσπότη Παλαιών Πατρών Γερμανό». Η επιλογή αυτή έγινε μετά τη νίκη της Επανάστασης, για να επιβάλει στο συμβολισμό και τη συμμετοχή της επίσημης εκκλησίας στην Επανάσταση, παρότι αυτό καθαυτό το γεγονός της «σημαίας στην Αγία Λαύρα από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό» είναι ανύπαρκτο.

Καθώς, όμως, τα γεγονότα είναι πεισματάρικα, να θυμίσουμε ότι η ηγεσία της επίσημης εκκλησίας και στον ελλαδικό χώρο, όπως και το Φανάρι, ήταν εχθρός της Επανάστασης. Ο συγγραφέας της «Ελληνικής Νομαρχίας» «Ανώνυμος Ελλην», «ξεσκεπάζει και μαστιγώνει αλύπητα τους εχθρούς της Επανάστασης, τους εκμεταλλευτές του λαού, τον κλήρο, τους Φαναριώτες, τους κοτζαμπάσηδες», (από το βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη, «Κείμενα από την απομόνωση»). Γνωστοί είναι, επίσης, οι χαρακτηριστικοί διάλογοι του Παπαφλέσσα με τους κοτζαμπάσηδες και τον Παλαιών Πατρών Γερμανό στη Βοστίτσα (σήμερα Αίγιο), στις 26 Γενάρη 1821, όταν ως πληρεξούσιος του Αλέξανδρου Υψηλάντη τους συνάντησε στο σπίτι τού Αντρέα Λόντου, προκειμένου να τους πείσει να συμμετάσχουν στην Επανάσταση. Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός αρνιόταν την Επανάσταση, ρωτώντας: «Πού πολεμοφόδια; Πού όπλα; Πού χρήματα πολυάριθμα; Πού στρατός πεπαιδευμένος; Πού στόλος εφοδιασμένος;». Για να καταλήξει: «... Αλλ' εις την εποχήν ταύτην οποία δείγματα θετικότητας έχομεν, διά να πιστεύσωμεν όσα λέει ο Δικαίος και όσα γράφει ο Υψηλάντης;». Ενώ ο Σωτήρης Χαραλάμπης είπε: «... πιστεύω πως η Ρωσία, όπου έχει την ίδια θρησκεία μ' εμάς, θα συντροφέψει τον Υψηλάντη με στρατεύματα... Μα εμείς εδώ, αφού ξεκάνουμε τους Τούρκους, σε ποιον θα παραδοθούμε; Ποιον θα 'χουμε ανώτερο; Ο ραγιάς, αφού πάρει τα όπλα δε θα μας ακούει πια και δε θα μας σέβεται και θα πέσουμε στα χέρια εκείνου, που δεν μπορεί να κρατήσει το πιρούνι να φάει! (σ.σ. αυτός ήταν ο Νικήτας Φλέσσας, αδελφός του Παπαφλέσσα). Κάλλιο οι Τούρκοι κι ο ραγιάς υπόδουλος, παρά λεύτερο έθνος με το λαό να 'χει δικαιώματα»! Αυτό ήταν το πραγματικό τους πρόβλημα. Ο επαναστατημένος λαός, με τα όπλα, θα αφαιρούσε τα προνόμια των κοτζαμπάσηδων, θα αποκτούσε ο ίδιος δικαιώματα.

 

Ξυλογραφία του Α. Τάσσου

Ξυλογραφία του Α. Τάσσου

Αλλά ο Παπαφλέσσας τούς δίνει την πρέπουσα απάντηση: «Η Επανάσταση είτε θέτε είτε όχι θα γίνει! Πάρτε το απόφαση. Αν εσείς γυρεύετε να την εμποδίσετε, εγώ πήρα προσταγή από την Αρχή να ξεσηκώσω το λαό και να την κάνω. Και τότες όποιον βρουν ξαρμάτωτο οι Τούρκοι, ας τον κόψουν...». Για να του ανταπαντήσει ο Παλαιών Πατρών Γερμανός: «Είσαι απατεώνας, άρπαγας, εξωλέστατος!» (Αμβρόσιος Φραντζής «Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδας, τ. α΄ σελ. 98).

Ο μοχλός

Σε κάθε ιστορική εποχή, μια κοινωνική τάξη προβάλλει ως πρωτοπόρα, αποτελώντας την ηγέτιδα δύναμη - μοχλό της κοινωνικής προόδου. Την περίοδο που εξετάζουμε, ο ρόλος αυτός ανήκε στην αστική τάξη, η οποία διαμορφώθηκε και αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του φεουδαρχικού συστήματος. Σε μια μακρόχρονη πορεία, οι φεουδαρχικές σχέσεις παραγωγής έγιναν εμπόδιο για την περαιτέρω ανάπτυξη των νέων παραγωγικών δυνάμεων, των καπιταλιστικών. Επρεπε, λοιπόν, να σπάσουν. Και έσπασαν, με τη νίκη των αστικών επαναστάσεων, οι οποίες συνέτριψαν τη φεουδαρχική εξουσία και συγκρότησαν τα αστικά έθνη - κράτη.

Η ελληνική Επανάσταση του 1821 δε διέφερε ως προς αυτό, από τις αντίστοιχες επαναστάσεις και κινήματα που σημειώθηκαν σε μια σειρά χώρες το ίδιο διάστημα. Βεβαίως, πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες οθωμανικής κατάκτησης, με ηγετική δύναμη την ελληνόφωνη χριστιανική αστική τάξη. Ηταν, επομένως, εθνικοαπελευθερωτική στη μορφή και αστικοδημοκρατική στο περιεχόμενο.

Οπως σε όλες τις αστικές επαναστάσεις, έτσι και στην ελληνική του 1821, πήραν μέρος, ως κινητήριες δυνάμεις, οι πλατιές μάζες της αγροτιάς, καθώς και η μικρή ακόμα αριθμητικά εργατική τάξη (ναύτες, τεχνίτες, κ.ά.). Ο μαζικός λαϊκός ηρωισμός, ακόμα και μεταξύ των αμάχων, η συλλογική δράση που έλαβε όλες τις μορφές πάλης - και κυρίως την ένοπλη - η αυτοθυσία, σφράγισαν τον πολυετή αγώνα, αφήνοντας πίσω διαχρονικά διδάγματα.

Η κίνηση των πραγμάτων

 

Φώτης Κόντογλου: «Αρματολοί και Κλέφτες»

Φώτης Κόντογλου: «Αρματολοί και Κλέφτες»

Η Συνθήκη του Κιουτσούκ - Καϊναρτζή (1774) και οι ναπολεόντειοι πόλεμοι (1793 - 1813) δημιούργησαν τις συνθήκες για ραγδαία ανάπτυξη και κερδοφορία του ελληνικού εμπορικού και ναυτιλιακού κεφαλαίου. Εκατοντάδες πλοία ναυπηγήθηκαν, εμπορικά δίκτυα εξαπλώθηκαν σε όλη την Ευρώπη, ενώ οι δραστηριότητες των Ελλήνων κεφαλαιούχων επεκτάθηκαν γρήγορα στους τομείς των τραπεζών και των ασφαλειών. Σημαντική υπήρξε, επίσης, η ανάπτυξη της βιοτεχνίας.

Κατά τα τέλη του 18ου αιώνα, η ελληνική αστική τάξη, πέραν της οικονομικής δύναμης, οπλίστηκε ακόμη με ιδεολογία και πολιτικό πρόγραμμα, που άντλησε από το Διαφωτισμό και τη Γαλλική Επανάσταση. Τα εμπορικά - βιοτεχνικά κέντρα των Ελλήνων αποτέλεσαν πνευματικά φυτώρια, όπου συντελέστηκε η εθνική αφύπνιση, μετατρέποντας το «χριστιανικό γένος των Ρωμαίων» σε «ελληνικό έθνος». Στην εθνική συνειδητοποίηση προστέθηκε σε μια πορεία και η επαναστατική ψυχολογία.

Ολη αυτή η κίνηση - απειλή για την παλαιά τάξη πραγμάτων - προκάλεσε την αντίδραση της επίσημης Εκκλησίας, η οποία καταδίκασε τα «αθεΐας λίμπερα» των Γάλλων, ζήτησε να καούν τα «ανίερα» βιβλία (όπως του Βολτέρου) και να αφοριστούν όσοι τα διάβαζαν.

Ο πυρήνας

Η ανερχόμενη αστική τάξη δεν υπήρξε μόνον ο κοινωνικός φορέας της εθνικής αφύπνισης - συνειδητοποίησης, αλλά και ο οργανωτής της Επανάστασης, στην οποία προσέδωσε σαφές ιδεολογικοπολιτικό περιεχόμενο. Ο Ρήγας Φεραίος μέσα από τον Θούριο πρόβαλλε τόσο ένα απελευθερωτικό σχέδιο όσο και ένα πολιτικό πρόγραμμα. Εκεί, καθώς και στο έργο του Νέα Πολιτική Διοίκησις που ακολούθησε, καλούσε σε εξέγερση όλους τους λαούς της Βαλκανικής («Χριστιανούς και Τούρκους»), με σκοπό το γκρέμισμα της οθωμανικής κυριαρχίας και τη δημιουργία μιας Βαλκανικής Ομοσπονδίας. Ο Ρήγας ήρθε σε επαφή με το Διευθυντήριο της Γαλλικής Επανάστασης, ίδρυσε μυστική Εταιρία και ανέπτυξε δράση στα εμποροβιοτεχνικά κέντρα των Ελλήνων, στον ελλαδικό χώρο και τα Βαλκάνια.

Η σύσταση συνωμοτικών οργανώσεων με ταξικούς - εθνικοαπελευθερωτικούς σκοπούς υπήρξε συνήθης πρακτική για τα αντίστοιχα κινήματα της εποχής. Εκτός από την Εταιρία του Ρήγα, συγκροτήθηκαν τα επόμενα χρόνια μια σειρά οργανώσεις, όπως η Εταιρία των Πέντε, το Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον (Παρίσι 1809), η Φιλόμουσος Εταιρία (Αθήνα 1813) και, βεβαίως, η Φιλική Εταιρία (Οδησσός 1814). Η τελευταία υπήρξε σαφώς η πιο σημαντική, τόσο από την άποψη της μαζικότητας, όσο και της μαχητικότητας, αλλά και του ρόλου τον οποίο έπαιξε.

Στον πυρήνα της Φιλικής Εταιρίας (ΦΕ) ήταν η αστική τάξη. Στις γραμμές της εντάχθηκαν πολλοί σημαίνοντες έμποροι και τραπεζίτες (όπως οι Α. Κροκίδας ή ο Εμμ. Παππάς αντίστοιχα), εφοπλιστές (όπως οι Κουντουριώτης και Μέξης), κ.ο.κ. Η οργάνωση, η δομή και οι αρχές λειτουργίες της ΦΕ αντλούνταν από την αντίστοιχη ευρωπαϊκή εμπειρία, ιδιαίτερα της καρμποναρίας.

Στη συνέχεια, μυήθηκαν στη ΦΕ και κοτζαμπάσηδες (όπως οι Π. Μαυρομιχάλης και Λόντος, οι Ρούφοι και οι Ζαΐμηδες), Φαναριώτες (όπως οι Μαυροκορδάτος, Νέγρης, Νούτσος και Φιράρης) και ανώτεροι κληρικοί (όπως οι Α. Γαζής, Παλαιών Πατρών Γερμανός και Ιγνάτιος Ουγγροβλαχίας). Οι δυνάμεις αυτές δεν υπήρξαν ομοιογενείς, δημιουργώντας συχνά αντιθέσεις και τριβές στους κόλπους της Φιλικής, ενώ η στάση τους στην Επανάσταση ποίκιλλε. Τέλος, ενόψει της ταυτόχρονης κήρυξης της Επανάστασης στα Βαλκάνια εντάχθηκαν στη ΦΕ πολλοί Σέρβοι, Βούλγαροι, Μολδαβοί και Βλάχοι. Το 1819 - 1820 άρχισαν να στρατολογούνται στο Μοριά και μέλη από τις λαϊκές τάξεις.

Παραμονές του 1821, ο μηχανισμός της Φιλικής κινητοποιήθηκε για την έκρηξη της Επανάστασης. Στην Πελοπόννησο, όπου θα δινόταν βάρος λόγω της ύπαρξης συμπαγούς ελληνικού πληθυσμού και της έλλειψης σημαντικών οθωμανικών δυνάμεων (οι οποίες είχαν δεσμευτεί για την αντιμετώπιση του Αλή πασά των Ιωαννίνων), στάλθηκαν οι Παπαφλέσσας και Αναγνωσταράς. Στις 22 Φλεβάρη 1821, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης (αρχηγός της ΦΕ) πέρασε τα σύνορα της Ρωσίας με την οθωμανική αυτοκρατορία, κηρύσσοντας στη Μολδαβία την Επανάσταση.

Η διαπάλη για τη νέα εξουσία

Από τη στιγμή της έκρηξης της Επανάστασης, κάποιοι κοτζαμπάσηδες συμπαρατάχτηκαν με τους εμπόρους, τους εφοπλιστές, κ.λπ., ενώ άλλοι βρέθηκαν σε αντιπαράθεση με αυτούς, σε μια προσπάθεια να επικρατήσουν ως η ηγεμονική μερίδα της αστικής τάξης. Η σύγκρουση για τον έλεγχο των επαναστατικών διεργασιών και οργάνων υπήρξε σφοδρότατη.

Η σύγκρουση αυτή εκφράστηκε τόσο στο επίπεδο διαμόρφωσης των νέων επαναστατικών δομών και θεσμών (συντάγματα, διοίκηση, κ.λπ.), όσο και στη διαπάλη για την εξουσία, που δεν άργησε μάλιστα να λάβει και ένοπλη μορφή (οι λεγόμενοι «εμφύλιοι»).

Η διαπάλη, που αρχικά εκφράστηκε σε πολιτικό επίπεδο, οδήγησε γρήγορα στη διάσπαση της κεντρικής Διοίκησης και τη δημιουργία δύο χωριστών κυβερνήσεων: Της Τρίπολης (κοτζαμπάσηδες - Κολοκοτρώνης) και του Κρανιδίου (Υδραίοι, Μαυροκορδάτος, Κωλέττης και οι κοτζαμπάσηδες Λόντος και Ζαΐμης). Σύντομα, οι αντιθέσεις αυτές έλαβαν και ένοπλη μορφή.

Η κυβέρνηση του Κρανιδίου έδρασε αποφασιστικά. Επιτέθηκε σε όλα τα στρατηγικά σημεία που έλεγχε η άλλη πλευρά, κατέλαβε την Ακροκόρινθο, ενώ έθεσε σε πολιορκία Ναύπλιο και Τρίπολη. Δίχως προοπτική άμεσης επικράτησης της μίας ή της άλλης μεριάς, η πρώτη φάση του «εμφυλίου» (α' εξάμηνο του 1824) έληξε με συμβιβασμό, σαφώς όμως υπέρ της κυβέρνησης του Κρανιδίου. Οι «στασιαστές» αμνηστεύτηκαν, αποκλείστηκαν όμως από τα όργανα της κεντρικής Διοίκησης.

Βεβαίως, οι προσωρινά ηττημένοι κοτζαμπάσηδες δεν προτίθεντο εύκολα να καταθέσουν τα όπλα. Οταν στις εκλογές της 3ης Οκτωβρίου 1824 για το Βουλευτικό - Εκτελεστικό δεν κατάφεραν και πάλι να συγκεντρώσουν την πλειοψηφία, άρχισαν να προσανατολίζονται ξανά προς την ένοπλη σύγκρουση: Κάτι που το επιδίωκε εξίσου και η άλλη πλευρά, ώστε να λύσει οριστικά το ζήτημα της μορφής άσκησης της εξουσίας. Ξεκίνησε, λοιπόν, η δεύτερη φάση του «εμφυλίου», που επικεντρώθηκε κυρίως στην Τρίπολη και έληξε στα τέλη του 1824 με ήττα των κοτζαμπάσηδων και τη φυγή τους εκτός Πελοποννήσου.

Τόσο οι ενδοαστικές συγκρούσεις, όσο και οι αλλεπάλληλες στρατιωτικές ήττες τα επόμενα χρόνια (1825 - 1827) ευνόησαν τις δυνάμεις εκείνες που ζητούσαν περιορισμό των χρονοβόρων κοινοβουλευτικών διαδικασιών και περισσότερο συγκεντρωτική διακυβέρνηση, στα πρότυπα μιας συνταγματικής μοναρχίας.

Σε μια περίοδο, λοιπόν, έντονων πολιτικών ζυμώσεων πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά και η οργάνωση των αντιτιθέμενων συμφερόντων σε κόμματα: Το Αγγλικό, το Γαλλικό και το Ρωσικό. Η ονομασία τους, που παραπέμπει στις αντίστοιχες «προστάτιδες Δυνάμεις», δεν υποδηλώνει εξάρτηση (όπως μονοσήμαντα και ισοπεδωτικά έχει ειπωθεί στο παρελθόν), αλλά τμήματα αστικά προσκείμενα, από άποψη συμφερόντων, σε κάποιο ισχυρό κράτος.

Οδεύοντας προς την Γ' Εθνοσυνέλευση, το ζήτημα που βρέθηκε στο επίκεντρο της πολιτικής διαπάλης ήταν η αναζήτηση διεξόδου στο τέλμα των στρατιωτικών επιχειρήσεων (κυριαρχία Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, πτώση Μεσολογγίου, κ.λπ.), μέσω της εξασφάλισης κάποιας διεθνούς διαμεσολάβησης - προστασίας ή την εκλογή ξένου μονάρχη. Στην κατεύθυνση αυτή κινήθηκαν όλα τα κόμματα. Την πρωτοβουλία ανέλαβαν από τα μέσα του 1825 οι «αγγλόφιλοι» με τη λεγόμενη Αίτηση προστασίας (ή Πράξη υποταγής). Η Γ' Εθνοσυνέλευση ψήφισε τον Ι. Καποδίστρια ως κυβερνήτη της Ελλάδος.

Το καλοκαίρι του 1827, η πορεία της Επανάστασης φαινόταν καταδικασμένη. Η πορεία αυτή ανατράπηκε από μια σειρά παρεμβάσεις του διεθνούς παράγοντα. Το Πρωτόκολλο της Πετρούπολης (1826) και η Συνθήκη του Λονδίνου (1827), η ναυμαχία του Ναβαρίνου (Οκτώβρης 1827), ο ρωσοτουρκικός πόλεμος (1828 - 1829) και η αποστολή γαλλικού εκστρατευτικού σώματος κατά του Ιμπραήμ στο Μοριά (Ιούλιος 1828) υπήρξαν γεγονότα - σταθμοί ενόψει της αναγνώρισης της Ελλάδας ως ανεξάρτητου κράτους (Πρωτόκολλο του Λονδίνου, 3 Φλεβάρη 1930). Βασικός όρος της ανεξαρτησίας των Ελλήνων υπήρξε η μορφή του πολιτεύματος, το οποίο όφειλε να είναι μοναρχικό.

Το Γενάρη του 1828 αφίχθη στην επαναστατημένη Ελλάδα ο Ι. Καποδίστριας. Ο νέος κυβερνήτης προέβη άμεσα στη συγκέντρωση όλων των εξουσιών, γνωρίζοντας πως για να εφαρμοστούν οι αναγκαίες αστικές μεταρρυθμίσεις και να στερεωθεί το αστικό κράτος απαιτούνταν άμεσες κινήσεις, απαλλαγμένες από χρονοβόρες κοινοβουλευτικές διαδικασίες, επιβαλλόμενες με πειθώ ή και αυταρχισμό - όπου και όποτε αυτό κρινόταν αναγκαίο.

Οι αποκλεισμένοι από την εξουσία συσπειρώθηκαν και ανασυντάχθηκαν, συγκροτώντας το μέτωπο των «συνταγματικών» με κέντρο την Υδρα. Η ένοπλη σύγκρουση δεν άργησε και γρήγορα γενικεύτηκε. Συνεχίστηκε δε και μετά τη δολοφονία του Ι. Καποδίστρια στις 9 Οκτώβρη 1831, δίχως όμως μια από τις δύο πλευρές να μπορεί να επικρατήσει οριστικά επί της άλλης. Το 1832 η κεντρική εξουσία είχε σχεδόν αποσυντεθεί ολοκληρωτικά, ενώ η ύπαιθρος στεκόταν ρημαγμένη από μια δεκαετία πολέμου και εχθροπραξιών.

Υπό αυτές τις συνθήκες, στις 25 Γενάρη 1833 αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο από τη βρετανική φρεγάτα «Μαδαγασκάρη» ο Οθωνας, υποσχόμενος να βάλει τέρμα στην «αναρχία» του παρελθόντος και εγκαθιδρύοντας - σύμφωνα πάντοτε με τους όρους των σχετικών διεθνών συνθηκών - καθεστώς απόλυτης μοναρχίας. Το ελληνικό αστικό κράτος άρχιζε να κάνει τα πρώτα του βήματα.

Τα πρώτα βήματα

Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της Φιλικής Εταιρίας (Φ.Ε.), τη σχετική οργάνωση και προετοιμασία, κηρύχθηκε η Επανάσταση σχεδόν ταυτόχρονα σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Ηδη στη Συνέλευση της Βοστίτσας ο εντολοδόχος της Φ.Ε., Παπαφλέσσας, βρέθηκε αντιμέτωπος με τις επιφυλάξεις ή ακόμα και την άρνηση πολλών κοτζαμπάσηδων να συμμετάσχουν. Ομως, η δυναμική που είχε αναπτύξει η Φιλική όλο το προηγούμενο διάστημα δεν κατέστη εφικτό να ανακοπεί. Ο μηχανισμός της κινητοποιήθηκε άμεσα και οι ζυμώσεις εντάθηκαν (εξασφαλίζοντας τη στήριξη και πολλών οπλαρχηγών, όπως του Κολοκοτρώνη, του Νικηταρά κ.ά.), όχι μόνο κατά των Τούρκων, αλλά και των κοτζαμπάσηδων που κωλυσιεργούσαν.

Ολη αυτή η κινητικότητα δεν ήταν δυνατό να διαφύγει της προσοχής των οθωμανικών αρχών, οι οποίες, έχοντας και σχετικές πληροφορίες από τον πρόκριτο της Τριπολιτσάς Σ. Κουγιά, κάλεσαν κοτζαμπάσηδες και αρχιερείς να παρουσιαστούν στην πρωτεύουσα. Οι Φιλικοί αποφάσισαν να «σπρώξουν» τις εξελίξεις, ξεκινώντας τις εχθροπραξίες (15 Μάρτη), θέτοντας και τους μεν και τους δε προ τετελεσμένων γεγονότων.

Η Επανάσταση εξαπλώθηκε αστραπιαία: Πρώτος σήκωσε τη σημαία της Επανάστασης ο Φιλικός Π. Καρατζάς στην Πάτρα, στις 21 Μάρτη. Οι πρόκριτοι της Αχαΐας (Ζαΐμης, Λόντος κ.ά.) μαζί με τον Π. Π. Γερμανό εισήλθαν στην πόλη 3 μέρες αργότερα και συγκροτώντας το Αχαϊκόν Διευθυντήριον επιχείρησαν να συγκεντρώσουν στα χέρια τους όλες τις εξουσίες. Εως τις 31 Μάρτη οι Τούρκοι είχαν περιοριστεί στην Τριπολιτσά και λίγα φρούρια. Στις 24 Μάρτη ξεκίνησε η Επανάσταση και στη Ρούμελη. Στις περιοχές όπου δε στερεώθηκε η Επανάσταση, καταλυτικό ρόλο έπαιξε η παθητική (άρνηση υποστήριξης) ή ενεργή (άμεση συνδρομή των οθωμανικών αρχών) αντεπαναστατική στάση προκρίτων και Εκκλησίας.

Αποφασισμένοι να εξασφαλίσουν τα προνόμιά τους στις νέες επαναστατικές δομές, οι κοτζαμπάσηδες προχώρησαν άμεσα στη συγκρότηση μιας σειράς τοπικών αρχών, όπως το Αχαϊκόν Διευθυντήριον, η Κοινότης Ηλιδος και η Καγκελαρία του Αργους. Σε παράλληλες κινήσεις προέβησαν ταυτόχρονα οι δυνάμεις της Φιλικής (όπως η Γενική Φροντιστηριακή Εφορία στην Τριφυλία ή το Κονσολάτο στην Αργολίδα). Ομως, ο συντονισμός και η διεξαγωγή του Αγώνα απαιτούσαν την ύπαρξη μιας κεντρικής εξουσίας. Ετσι, θέλοντας να προλάβουν και την άφιξη του Δ. Υψηλάντη (που ερχόταν να αναλάβει την ηγεσία του Αγώνα εκ μέρους της Φ.Ε.), πρόκριτοι και Εκκλησία προχώρησαν στη σύσταση της Γερουσίας των Καλτετζών.

Οι Φιλικοί αντέδρασαν έντονα, προπαγανδίζοντας την υιοθέτηση ενός φιλελεύθερου πολιτεύματος. Οι διαμαρτυρίες τους βρήκαν απήχηση στις τάξεις του λαού και του στρατού. Ενισχύθηκαν δε ακόμη περισσότερο από την άφιξη του Δ. Υψηλάντη, ο οποίος αρνούμενος να αναγνωρίσει την εξουσία της Γερουσίας αντιπρότεινε τη συγκρότηση ενός νέου σώματος, της Βουλής. Οι διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν βρέθηκαν σε αδιέξοδο, με τους κοτζαμπάσηδες (μαζί τους και πολλοί οπλαρχηγοί) να συσπειρώνονται μπροστά στον κίνδυνο να χάσουν τα προνόμιά τους. Λαός και στρατός, όμως, ξεσηκωμένοι από τις ζυμώσεις της Φιλικής, κινήθηκαν εναντίον τους και μόνο έπειτα από παρέμβαση του Θ. Κολοκοτρώνη κατάφεραν να σωθούν. Αναγκαζόμενοι σε υποχώρηση, αναγνώρισαν τον Δ. Υψηλάντη ως πρόεδρο της Γερουσίας. Μόνο μέσα στο έτος υπήρξαν 3 περιπτώσεις όπου οι κοτζαμπάσηδες απειλήθηκαν με φυσική εξόντωση έπειτα από εξέγερση (Βέρβαινα και Ζαράκοβα το καλοκαίρι του 1821 και Αργος το Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου).

Στις 20 Δεκέμβρη 1821 συνήλθε σε κλίμα έντονων αντιπαραθέσεων η Α΄ Εθνοσυνέλευση (της Επιδαύρου). Στη διάρκεια των εργασιών της συντάχθηκε ενιαίος πολιτικός οργανισμός, με την καταλυτική συνδρομή του V. Gallina (Ιταλού δημοκράτη επαναστάτη και πολιτικού εξόριστου), αλλά και των Μαυροκορδάτου και Νέγρη. ΤοΠροσωρινόν Πολίτευμα (Σύνταγμα) της Επιδαύρου, που ψηφίστηκε την 1η Γενάρη, αποτελούσε μια σύνθεση ιδεών και αρχών, επηρεασμένων από τα αντίστοιχα επαναστατικά Συντάγματα της Αμερικής (1787) και της Γαλλίας (1793 και 1795 - 5ης Φρουκτιδόρ).

“Ριζοσπάστης” Τετάρτη 25 Μάρτη 2015

Τον Ιούνη και βλέπουμε...

 

Ξεκάθαρος ως προς το τι πρόκειται να βιώσουν οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές οικογένειες ήταν ο υπουργός Εσωτερικών, Νίκος Βούτσης, χτες, σε συνέντευξή του στο ΣΚΑΪ. «Δυστυχώς - είπε - δεν μπορούμε να βοηθήσουμε όπως θέλουμε την Αυτοδιοίκηση (...) Μετά τον Ιούνιο θα εξετάσουμε πιθανή αύξηση στους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους». Βέβαια, ο υπουργός δεν διευκρίνισε ούτε τι θα γίνει με τους παρακρατηθέντες πόρους, που ανέρχονται σε πολλά δισ. ευρώ προς τους δήμους, ούτε εάν θα δοθεί κάποια λύση στο άμεσο τεράστιο οικονομικό πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν οι δήμοι. Προβλήματα που μεταφράζονται σε διακοπή λειτουργίας προγραμμάτων και υπηρεσιών των δήμων, σε πάγωμα προσλήψεων κ.λπ. Θυμίζουμε, επίσης, ότι ο ίδιος υπουργός με εγκύκλιό του ζήτησε από τους δήμους να υλοποιήσουν αντιλαϊκούς νόμους που απορρέουν από το μνημόνιο και να μειώσουν κατά 10% τις προσλήψεις συμβασιούχων το 2015 σε σχέση με το 2014. Και αυτή η κατάσταση έχει τραγικές επιπτώσεις στα λαϊκά νοικοκυριά.

“Ριζοσπάστης” Τετάρτη 25 Μάρτη 2015

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Επαφές και ταξίδια για τα συμφέροντα του κεφαλαίου

 

Τα επόμενα ανοίγματά της σε ισχυρά κράτη δρομολογεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με αναμφισβήτητη βέβαια τη στρατηγική επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης για στοίχισή της στον ευρωατλαντικό άξονα. Διόλου τυχαία ο Αλ. Τσίπρας φρόντισε ήδη από την προηγούμενη βδομάδα να συναντηθεί στην Αθήνα με τη βοηθό υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Βικτόρια Νούλαντ, με την οποία ανάμεσα σε άλλα θέματα συζήτησε π.χ. και το ουκρανικό. Παραμέτρους της αντιπαράθεσης ΕΕ και ΝΑΤΟ με τη Ρωσία για την παραπέρα διείσδυση ευρωατλαντικών μονοπωλίων στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, όπως αυτή εξελίσσεται και σε άλλες ζώνες, π.χ. Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν και Μολδαβία.

Σε αυτή τη βάση:

-- Επίσημη επίσκεψη στην Κίνα πραγματοποιούν από σήμερα, 25 έως τις 28 Μάρτη ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης, και ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς. Πρόκειται για την πρώτη επίσημη επίσκεψη αξιωματούχων της κυβέρνησης στην Κίνα, η οποία έχει ως στόχο «την ενίσχυση των διμερών οικονομικών σχέσεων ιδίως στους τομείς των επενδύσεων και των εξαγωγών». Στο πλαίσιο της επίσκεψης ο Ν. Κοτζιάς θα συναντηθεί σήμερα με τον Κινέζο ομόλογό του, Wang Yi. Στόχος τους να προετοιμάσουν το ταξίδι στην κινεζική πρωτεύουσα του ίδιου του Αλ. Τσίπρα, που θα ακολουθήσει για να προωθήσει παραπέρα συμφωνίες που έχουν ήδη κλείσει (π.χ. COSCO – OΛΠ ), όπως να κάνει και νέες συμφωνίες (π.χ. την παραχώρηση του ΟΣΕ και ειδικά των εγκαταστάσεών του στο Θριάσιο πεδίο σε κινεζικά κεφάλαια). Μετά το ταξίδι Τσίπρα σχεδιάζεται να ακολουθήσει και δεύτερο ταξίδι του Ν. Κοτζιά, ώστε επικεφαλής μεγαλύτερης αντιπροσωπείας υπουργών, επιχειρηματιών και ακαδημαϊκών, να φροντίσει για την προώθηση των συμφωνιών που θα έχουν κλείσει στα δύο προηγούμενα ταξίδια.

Την Παρασκευή θα γίνει συνάντηση μεταξύ του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκη, και του Κινέζου αναπληρωτή πρωθυπουργού Ma Kai. Την ίδια μέρα θα πραγματοποιηθεί η επίσημη τελετή έναρξης του έτους «Θαλάσσιας Συνεργασίας Ελλάδας - Κίνας 2015».

Σημειωτέον, πρεμούρα της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΞ είναι να βάλει σε υλοποίηση και ένα Σχέδιο Δράσης που ξεκίνησε να καταρτίζεται ήδη από το Φλεβάρη του 2011, για τη διείσδυση ελληνικών μονοπωλίων στην Κίνα και την προσέλκυση εδώ κινεζικών κεφαλαίων. Σχέδιο που στο μεσοδιάστημα δεν προχώρησε. Στο ίδιο πλαίσιο και καθότι η λεγόμενη Διεύθυνση Α10 του ΥΠΕΞ, που χειρίζεται τα θέματα της Ασίας, έχει να ασχοληθεί συνολικά με 70 χώρες, στο ΥΠΕΞ υπάρχει σκέψη να σχηματιστεί μια νέα Διεύθυνση, η Α12, που θα εστιάσει ειδικά στους «φακέλους» Κίνας, Βιετνάμ και Κορέας.

-- Στις 8 Απρίλη προγραμματίζεται ταξίδι του Αλ. Τσίπρα στη Μόσχα. Τη Μόσχα έχουν επισκεφτεί ήδη ο Ν. Κοτζιάς και ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας Κ. Ησυχος, ενώ στις 9 Μάη προγραμματίζεται να μεταβεί εκεί και ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος. Επιπλέον, η πρώτη συνάντηση του Τσίπρα ως πρωθυπουργού ήταν με τον Ρώσο πρέσβη στην Αθήνα, Α. Μάσλοφ, ενώ ο Καμμένος φρόντισε να δεχτεί στο υπουργείο τον Ρώσο πρέσβη την ίδια μέρα που συνάντησε και τον Αμερικανό για να σηματοδοτήσει το λοξοκοίταγμα της κυβέρνησης και προς τα δύο κέντρα.

Είναι προφανές ότι η συγκυβέρνηση επιχειρεί να αναδειχτεί σε προνομιακό συνομιλητή της Ρωσίας ανάμεσα στις άλλες χώρες της ΕΕ και μάλιστα με την έγκριση των ΗΠΑ. Θυμίζουμε επ' αυτού πρόσφατες δηλώσεις της προαναφερθείσας Νούλαντ για τις σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Μόσχας: «Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα και θέλουμε την Ελλάδα να έχει μια κανονική σχέση με τη Ρωσία (...) Μια σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα και στη Ρωσία ήταν πολύ χρήσιμη στο παρελθόν σε ό,τι αφορά τη μετάδοση σαφών μηνυμάτων. Και θα ήθελα να συνεχιστεί».

Τάζει μπίζνες με ...όριο

Βέβαια, η ελληνική πλευρά φέρεται να τάζει και μια σειρά μπίζνες στους Ρώσους καπιταλιστές με κύριο άξονα τα εξοπλιστικά. Κατά πληροφορίες μετέβη ήδη στη Ρωσία επιτροπή της Πολεμικής Αεροπορίας για ζητήματα «υποστήριξης» των αντιαεροπορικών μεγάλου βεληνεκούς «S-300». Επίσης, ετοιμαζόταν επίσκεψη αντίστοιχης επιτροπής του Στρατού Ξηράς για την «υποστήριξη» των ρωσικών αντιαεροπορικών μεσαίου βεληνεκούς «TOR-M1». Λέγεται, εξάλλου, ότι στο ταξίδι του στη Μόσχα την προηγούμενη βδομάδα ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας Κ. Ησυχος έθεσε στους αρμόδιους παράγοντες της ρωσικής κυβέρνησης αυτά τα ζητήματα επιδιώκοντας π.χ. τον εκσυγχρονισμό των «S-300» ώστε να έχουν πλέον δυνατότητες «S-400». Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση δεν το έχει ξεκόψει στους Ρώσους για τον ΟΛΘ, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης που έχουν βάλει στο μάτι ρωσικά μονοπώλια.

Επιπλέον, στο ΥΠΕΞ εξετάζουν μια σειρά από πρωτόκολλα συνεργασίας που έχουν ήδη υπογραφεί με τη Μόσχα, από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά στην πράξη δεν υλοποιήθηκαν ποτέ, προκειμένου να βρουν τρόπους να τα βάλουν μπρος.

Για την παραπέρα σύσφιξη των διμερών σχέσεων ποντάρουν, δε, πολλά και στο γεγονός ότι το 2016 (συμπίπτει με την επέτειο 1.000 ετών Ορθοδοξίας και ρωσικού μοναχισμού στο Αγιον Ορος) έχει ανακηρυχτεί «έτος Ελλάδας» στη Ρωσία και «έτος Ρωσίας» στην Ελλάδα. Εξ ου και προγραμματίζουν μια σειρά από επαφές κι εκδηλώσεις ποικίλου περιεχομένου σε όλα τα επίπεδα.

Πάντως, όλα αυτά τα ταξίματα έχουν κι ένα ...όριο. Η Νούλαντ συζήτησε με τον Αλ. Τσίπρα ώστε να μη συμφωνήσει η ελληνική κυβέρνηση επέκταση στο ελληνικό έδαφος του ρωσο-τουρκικού αγωγού που προωθεί η ρωσική «Γκαζπρόμ» και ο οποίος συναντά αντιδράσεις εντός ΕΕ κι από τις ΗΠΑ, καθώς φέρνει κι άλλο ρωσικό καύσιμο στην ευρωπαϊκή αγορά, μέσω ενός νότιου διαδρόμου. Σημειωτέον, προηγήθηκαν δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού, Π. Λαφαζάνη, ότι η κυβέρνηση περίπου καλοέβλεπε τη συμμετοχή της σε αυτό το έργο. Προσεκτικότερος ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας Κ. Ησυχος, έλεγε σχετικά με το θέμα, την προηγούμενη βδομάδα στο ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο «Σπούτνικ», ότι «προς το παρόν είναι πολύ νωρίς να πούμε ποια μέτρα θα επιλέξουμε για το ζήτημα αυτό, διότι χρειάζεται να μελετήσουμε τις λεπτομέρειες»...

Ψάχνουν κι αλλού

Ταυτόχρονα, στον Τύπο διέρρευσαν πληροφορίες ότι το προηγούμενο δεκαήμερο, τριμελής κυβερνητική αποστολή με επικεφαλής τον οικονομικό σύμβουλο του ΥΠΕΞ Γ. Τσίπρα (συγγενής του πρωθυπουργού),πραγματοποίησε επίσκεψη στην πρωτεύουσα του Ιράν, όπου είχε διαβουλεύσεις με αξιωματούχους του καθεστώτος της Τεχεράνης με αντικείμενο ενδεχόμενη ιρανική χρηματοδοτική βοήθεια προς την ελληνική κυβέρνηση.

Την ίδια βάση, επίτευξης «αμοιβαία επωφελών συμφωνιών», είχε το ταξίδι χτες του Ν. Κοτζιά στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπου συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας, σεΐχη Abdullah bin Zayed Al Nahyan.

Μ' αυτά και μ' άλλα, στόχος της κυβέρνησης είναι, παίζοντας παντού το χαρτί της γεωστρατηγικής αξίας της χώρας, της «ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής» και της «στρατιωτικής διπλωματίας», συμμετέχοντας στους επικίνδυνους για το λαό ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και διαμεσολαβώντας στους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς, να αναγνωριστεί η τέτοια προσφορά της, βασικά από ΗΠΑ και ΕΕ.

Και μέσα στα άλλα «λάφυρα» (π.χ. ένα ορισμένο προβάδισμα έναντι άλλων κεφαλαίων της Αν. Μεσογείου στην εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πόρων και εμπορικών διαύλων ή η προσέλκυση εδώ ξένων κεφαλαίων προς αναθέρμανση της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας) να αποσπάσει στα παζάρια με τους πιστωτές (για την παραπέρα διαχείριση του χρέους) ρυθμίσεις μιας πιο χαλαρής δημοσιονομικής πολιτικής προς μεγαλύτερη χρηματοδότηση των μονοπωλίων.

“Ριζοσπάστης” Τετάρτη 25 Μάρτη 2015